Ta Mistika (Τα Μυστικά)
Κι αν ριχτώ στα άγρια κύματα τίποτα δεν με τρομάζειΜε αστραπές και στ' αμπάρια φωτιές μόνο να ξέρω αν με θεςΟύτε ο καιρός ο βαθύς ωκεανός η σκουριά είναι αυτό που φοβάμαιΎπουλα αργά με τυλίγει γλυκά με σκοτώνει και εκεί που κοιμάμαι
Έλα να πιούμε για όσα δεν είπεςΈλα να πούμε για όσα έχω πιειΝα εκτεθούμε όπως οι αλήτεςΓυμνά να μείνουν μες στη σιωπή τα μυστικά
Ζήλεψες τα ταξίδια μου μα εγώ πεθαίνω για σέναΝα αφεθώ μέσα σου να χαθώ θαλασσινό μου νερόΝιώθω βαριά αλυσίδα παλιά στο λιμάνι εργάτης που βρίζειΚι όλο διψώ με ποτήρι αλμυρό σ' έναν κάβο που μόνος μαυρίζει
Έλα να πιούμε για όσα δεν είπεςΈλα να πούμε για όσα έχω πιειΝα εκτεθούμε όπως οι αλήτεςΓυμνά να μείνουν μες στη σιωπή τα μυστικά