Sur l'océan couleur de fer
Sur l'océan couleur de ferPleurait un choeur immenseEt ces longs cris dont la démenceSemble percer l'enfer.
Et puis la mort, et le silenceMontant comme un mur noir.... Parfois au loin se laissait voirUn feu qui se balance
Sur l'océan couleur de ferPleurait un choeur immenseEt ces longs cris dont la démenceSemble percer l'enfer.
Et puis la mort, et le silenceMontant comme un mur noir.... Parfois au loin se laissait voirUn feu qui se balance
محيط ملون بلون الحديدويصرخ صوت لجوق بعيدويزعق لكن بصوت شديدكأن جنون الجحيم يزيد
وبعدسكون وموت زؤامويعلو هنالك سور ظلامولكن على البعد ثمة ضضوءلنار تقيد
Op d'ijzerkleurige wa'trenGalmt een gigantisch koorEn diens zinloos lange scha'trenzal door hel gaan ervoor.
En dan komen dood en stilte,Op als een zwarte muur....Soms, uit de verte, kan men zienEen als maar deinend vuur.
På det järnfärgade havetGrät en jättelik körOch de långa skriken vars galenskapVerkar tränga igenom HelevetOch sedan död och tystnadReser sig som en svart mur...ibland, på avstånd, kan bli seddSom en vajande flamma