L'été indien
Tu sais, je n'ai jamais été aussi heureux que ce matin-làNous marchions sur une plage un peu comme celle-ciC'était l'automne, un automne où il faisait beauUne saison qui n'existe que dans le Nord de l'AmériqueLà-bas on l'appelle l'été indienMais c'était tout simplement le nôtreAvec ta robe longue tu ressemblais à une aquarelle de Marie LaurencinEt je me souviens, je me souviens très bien de ce que je t'ai dit ce matin-làIl y a un an, y a un siècle, y a une éternité
On ira où tu voudras, quand tu voudrasEt l'on s'aimera encore, lorsque l'amour sera mortToute la vie sera pareille à ce matinAux couleurs de l'été indien
Aujourd'hui je suis très loin de ce matin d'automneMais c'est comme si j'y étaisJe pense à toiOù est tu ?Que fais-tu ?Est-ce que j'existe encore pour toi ?Je regarde cette vague qui n'atteindra jamais la duneTu vois, comme elle je me couche sur le sable et je me souviensJe me souviens des marées hautes du soleil et du bonheur qui passaient sur la merIl y a une éternité, un siècle, il y a un an
On ira où tu voudras, quand tu voudrasEt l'on s'aimera encore, lorsque l'amour sera mortToute la vie sera pareille à ce matinAux couleurs de l'été indien
الصيف الهندي
أتدرين ، لم أكن سعيداً أبداً مثلما كنت سعيداً ذاك الصباحكنا نتمشى هكذا قليلاً على الشاطئكان خريفاً ، خريفاً بينما كان الطقس جميلاًإنه موسم يوجد فقط في شمال أمريكاهناك يسميه البعض الصيف الهنديو لكنه كان ببساطة صيفنا نحنكنت تشبهين بردائك الطويل لوحة مائية لماريلورنسنإني أتذكر ، أتذكر ما قلته لكذاك الصباحمنذ عام ، منذ قرن ، منذ دهر مضى
سوف نذهب إلى حيث تريدين ، وقتما تريدينو سوف نظل نمارس الحب ، حتى عندما يفنى الحبالحياة بأسرها ستكون كذاك الصباحكأطياف الصيف الهندي
اليوم أنا بعيد عن ذاك الصباح الخريفيو لكن يبدو كما لو أني كنت حقاً هناكأنا أفكر بكأين أنت ؟ماذا تفعلين ؟هل مازلت موجوداً بالنسبة لك ؟أنا أنظر إلى ذلك الموج الذي لم يلامس الرمال أبداًأترين ، كما لو أنني أعودلأستلقي على الرمال مثلهو أنني أذكرأذكر ذاك المد الهائلتلك السعادة وأشعة الشمس التي تنساب عبر البحرمنذ دهر ، منذ قرن ، منذ عام مضى
سوف نذهب إلى حيث تريدين ، وقتما تريدينو سوف نظل نمارس الحب ، حتى عندما يفنى الحبالحياة بأسرها ستكون كذاك الصباحكأطياف الصيف الهندي
קיץ אינדיאני - Ka'itz Indi'yani
את יודעת, מעולם לא הייתי שמח יותר מאשר בבוקר ההואהלכנו לאורך חוף דומה מעט לזההיה זה הסתיו, סתיו שבו מזג האוויר היה נאהעונה אשר כמותה יש רק בצפון אמריקהשם קוראים לזה קיץ אינדיאניאבל הוא היה בפשטות כולו שלנובשמלתך הארוכה דמית לציור מים שלמארי לורנסןואני נזכר, אני נזכר היטב במה שאניאמרתי לך באותו בוקרלפני שנה, לפני דור, לפני נצח
נלך לאן שתרצי, מתי שתרציועדיין נאהב, כשהאהבה תמותכל החיים יהיו כמו הבוקר ההואבצבעי הקיץ האינדיאני
כיום אני רחוק מאוד מאותו בוקר של סתיואבל זה כאילו אני שםאני חושב עליךהיכן את?מה את עושה?האם אני עדיין קיים בשבילך?אני מביט בגל הזה, אשר אינו מגיע לעולם אל הדיונהאת רואה, עודי שוכב על החול והנה אנינזכראני נזכר בגאות הגבוהה של השמש ובאושראשר חלף על פני היםלפני נצח, לפני דור, לפני שנה
נלך לאן שתרצי, מתי שתרציועדיין נאהב, כשהאהבה תמותכל החיים יהיו כמו הבוקר ההואבצבעי הקיץ האינדיאני
Indiāņu vasara
Zini, es nekad neesmu bijis tik laimīgs kâ torītMēs gājām pa pludmali mazliet līdzīgai šaiBija rudens, rudens ar skaistu laikuGadalaiks, kāds mēdz būt tikai ZiemeļamerikāTur to sauc par indiāņu vasaruBet tā bija vienkārši mūsu [vasara]Gaŗajā kleitā tu atgādināji MarijasLoransinas gleznuUn es atceros, es ļoti labi atceros,ko tu man torīt teiciIr pagājis gads, gadsimts, mūžība
Mēs iesim, kur tu gribēsi un kad tu gribēsiUn mēs mīlēsim viens otru līdz mīla būs mirusiVisa dzīve būs līdzīga šim rītamIndiāņu vasaras krāsās
Šodien es esmu ļoti tālu no tā rudenīgā rītaBet jūtos tâ, it kâ es esmu tajā [rītā]Es domāju par teviKur tu esi?Ko tu dari?Vai es tev vēl eksistēju?Es vēroju šo vilni, kas nekad nesasniegs kāpuRedzi, gluži kâ vilnis es guļu uz smiltīmun es atcerosEs atceros saules un laimes plūdumus,kas plūda gar jūruIr pagājusi mūžība, gadsimts, viens gads
Mēs iesim, kur tu gribēsi un kad tu gribēsiUn mēs mīlēsim viens otru līdz mīla būs mirusiVisa dzīve būs līdzīga šim rītamIndiāņu vasaras krāsās
Een mooie nazomer
Weet je, ik ben nooit meer zo gelukkig geweest als op die ochtendWe wandelden op een strand dat leek op ditHet was herfst, een warme herfstEen seizoen dat alleen in Noord-Amerika bestaatDaar noemen ze zo’n nazomer een “Indian Summer”Maar het was gewoon onze zomerMet je lange jurk leek je op een aquarel van Marie LaurencinEn ik herinner me goed, nog heel goed wat ik die ochtend tegen je zeiEen jaar, een eeuw, een eeuwigheid geleden
We gaan waarheen je wilt, wanneer je wiltEn we zullen nog steeds van elkaar houden, ook als de liefde dood isHet hele leven zal hetzelfde lijken als deze ochtendIn de kleuren van de mooie nazomer
Vandaag ben ik heel ver verwijderd van deze herfstochtendMaar het voelt aan alsof ik er nog steeds benIk denk aan jeWaar ben je?Wat doe je?Besta ik nog voor jou?Ik kijk naar de golf die de duinen nooit zal bereiken(Tu vois, [comme elle je reviens en arrière] comme elle ….)1Je ziet dat ik net als die golf uit het verleden opduikZoals die golf ga ik op het zand liggenEn ik herinner mij, ik herinner mij de vloedDe zon en het geluk die op zee voorbij gingenEen eeuwigheid, een eeuw, een jaar geleden,
We gaan waarheen je wilt, wanneer je wiltEn we zullen nog steeds van elkaar houden, ook als de liefde dood isHet hele leven zal hetzelfde lijken als deze ochtendIn de kleuren van de mooie nazomer
Indiańskie lato
Wiesz, nigdy wcześniej nie byłem tak szczęśliwy jak tamtego porankaSpacerowaliśmy po plaży, trochę podobnej do tejTrwała jesień, a pogoda była piękna- Pora roku która istnieje tylko w Ameryce PółnocnejTam nazywają ją Indiańskim LatemAle tamto lato było po prostu naszeW swojej długiej sukni wyglądałaś jak rodem z akwareli Marie LaurencinI pamiętam, bardzo dobrze pamiętam, co powiedziałem ci tamtego porankaMinął rok, minęło stulecie, minęła wieczność...
Pójdziemy dokąd zechcesz, kiedy zechceszI będziemy w sobie zakochani nawet, kiedy miłość umrzeCałe życie będzie przypominało tamten poranekW kolorach indiańskiego lata
Dziś jestem już daleko od tamtego jesiennego porankaAle czuję się zupełnie, jakbym wciąż tam byłGdzie jesteś?Co robisz?Czy jeszcze dla Ciebie istnieję?Przyglądam się tej fali, która nigdy nie dosięgnie wydmyWidzisz, tak jak ona kładę się na pasku i przypominam sobiePrzypominam sobie wzburzone morze, słońce i szczęście, które unosiły się na wodzeMinęła wieczność, stulecie... Minął rok
Pójdziemy dokąd zechcesz, kiedy zechceszI będziemy w sobie zakochani nawet, kiedy miłość umrzeCałe życie będzie przypominało tamten poranekW kolorach indiańskiego lata
Miholjsko leto
Znaš,nikad nisam bio tako srećan kao tog jutraŠetali smo po plaži koja je pomalo nalik ovoj,Bila je jesen, jesen s lepim vremenomGodišnje doba koje postoji samo na Severu AmerikeTamo se zove indijansko leto (Miholjsko leto)Ali bilo je jednostavno našeU tvojoj dugoj haljini ličila si pomalo na akvarel Marie LaurencinSećam se, sećam se jako dobro što sam ti rekao tog jutraIma godina, vek, večnost
Ići ćemo gde god budeš želela, kada ti to budeš želelaI volećemo se još, i kada ljubav bude mrtvaCeli naš život ličiće na to jutroU bojama miholjskog leta
Danas sam predaleko od tog jesenjeg jutraAli kao da sam tamoMislim na tebeGde si?Šta radiš?Da li ja još postojim za tebe?Gledam ovaj talas koji ne doseže nikad nasipVidiš, kao taj talas ja spavam na pesku i seećam seSećam se plime, sunca i sreće koja je prelazila preko moraIma godina, vek, večnost
Ići ćemo gde god budeš želela, kada ti to budeš želelaI volećemo se još, i kada ljubav bude mrtvaCeli naš život ličiće na to jutroU bojama miholjskog leta