Metallica "The Unforgiven II" paroles

الغير مغفور

نم بجانبي، قل لي ما فعلوه قل الكمات التي أريد أن أسمع، لأجعل شياطيني تهرب أن الباب مغلق الآن، ولكنه مفتوحا إذا كنت حقيقي إذا تفهم الأنا، إذا يمكنني أن أفهم الأنت

نم بجانبي، تحت سماء هائل من خلال أسود اليوم، ظلال الليل، نشارك جوز الحياة هذا الباب يفتح، ولكن لا يوجد شمس مشرقة من خلاله قلب أسود مازال يندب قتامة، ولكن لا يوجد شمس مشرقة من خلاله لا، لا يوجد شمس مشرقة من خلاله لا، لا يوجد شمس مشرقة

الذي شعرته، الذي علمته أقلب الصفحات، أقلب الحجر وراء الباب، هل يجب أن أفتحه لك؟

الذي شعرته، الذي علمته مريض ومتعب، اقف وحدي هل يمكن أن تكون هناك؟ لأنني من ينتظرك أم أنك غير مغفور أيضا؟

تعى نم بجانبي، هذا لن يوجع أوعدك انها لا تحبني، انها مازالت تحبني، لكنها لن تحب مرة اخرى نامت بجانبي، لكنها ستكون هناك عندما أذهب قلب أسود مازال يندب قتامة، نعم ستكون هناك عندما أذهب نعم ستكون هناك عندما أذهب متأكد انها ستكون هناك

الذي شعرته، الذي علمته أقلب الصفحات، أقلب الحجر وراء الباب، هل يجب أن أفتحه لك؟

الذي شعرته، الذي علمته مريض ومتعب، اقف وحدي هل يمكن أن تكون هناك؟ لأنني من ينتظرك أم أنك غير مغفور أيضا؟

نم بجانبي، قل لي ما أنا فعلت الباب مغلق، وعينيك ايضا ولكن الآن أرى الشمس، الآن أرى الشمس نعم الآن أراها

الذي شعرته، الذي علمته أقلب الصفحات، أقلب الحجر وراء الباب، هل يجب أن أفتحه لك؟

الذي شعرته، الذي علمته مريض ومتعب، اقف وحدي هل يمكن أن تكون هناك؟ لأنني من ينتظرك من ينتظرك

الذي شعرته، الذي علمته أقلب الصفحات، أقلب الحجر وراء الباب، هل يجب أن أفتحه لك؟ (فألقب الغير مغفور)

الذي شعرته الذي علمته

(اخذ هذا امفتاح (ابد حر وأدفنه (ابدا أنا) بك لأنك غير غفور ايضا

ابدا حر ابدا أنا لأنك غير غفور ايضا

Der Unverzeihbare II

Leg dich neben mich, sag mir, was sie getan haben Sag mir, was ich hören will, um meine Dämonen zu verscheuchen Jetzt ist die Tür verschlossen, aber sie ist offen,* wenn du aufrecht² bist, wenn du mich verstehst, verstehe ich dich³

Leg dich neben mich unter den bösen Himmel im Schwarz des Tages, im Dunkel der Nacht, teilen wir diese 2 Leben Die Tür bricht auf, aber es scheint keine Sonne durch Das schwarze Herz ängstigt, immer noch dunkler4, aber es scheint keine Sonne durch Nein es scheint keine Sonne durch Nein, es scheint keine Sonne

Was ich fühlte, was ich wusste Blättere die Seiten um, dreh den Stein um^ Hinter der Tür, soll ich sie für dich öffnen?

Was ich fühlte, was ich wusste Ich hab es satt ich bin alleine Könntest du bei mir sein, denn ich bin derjenige, der auf dich wartet Oder bist du auch unverziehen??

Jetzt leg sich schon neben mich, das tut nicht weh, ich schwör´s Sie liebt mich nicht, siie liebt mich immer noch, aber liebt mich immer noch, aber sie wird nicht noch einmal lieben, sie lag neben mir, aber sie wird da sein, wenn ich weg bin Das schwarze Herz ängstigt, ja sie wird da sein, wenn ich weg bin Ja, sie wird da sein, wenn ich weg bin todsicher wird sie das

Was ich fühlte, was ich wusste Blättere die Seiten um, dreh den Stein um^ Hinter der Tür, sollte ich sie für dich öffnen??

Was ich fühlte, was ich wusste Es steht mir bis hier, ich bin allein Könntest du da sein, denn ich bin derjenige, der auf dich wartet Oder bist du auch unverziehen

Leg dich neben mich, sag mir, was ich getan habe Die tür geschlossen, genau wie deine Augen Aber jetzt sehe ich die Sonne, jetzt sehe ich die Sonne Ja jetzt sehe ich sie

Was ich fühlte, was ich wusste Blättere die Seiten um, dreh den Stein um Hinter der Tür, soll ich sie für dich öffnen

Was ich fühlte, was ich wusste Es kotzt mich so an, ich bin alleine könntest du da sein, denn ich bin derjenige der[...]wartet, derjenige der auf dich wartet

Oh, was ich fühlte, was ich wusste Blättere die Seiten um, dreh den Stein um^ Hinter der Tür, soll ich sie für dich öffnen (Also bezeichne ich als den unveihbaren)

Oh, was ich fühlte Oh, was ich wusste

Ich nehme diesen Schlüssel (niemals frei) und begrabe ihn (niemals ich) in dir denn du bist auch unverziehen

Niemals frei Niemals ich Denn du bist auch unverziehen

Ο ασυγχώρητος II

Ξάπλωσε δίπλα μου, πες μου τι έχουν κάνει Πες τις λέξεις που θέλω να ακούσω, για να κάνεις τους δαίμονες μου να τρέχουν Η πόρτα τώρα είναι κλειδωμένη, αλλά αν λες την αλήθεια είναι ανοιχτή Αν μπορείς να καταλάβεις εμένα, απ' ότι μπορώ να καταλάβω εσένα

Ξάπλωσε δίπλα μου, κάτω από έναν κακό ουρανό Με το μαύρο της ημέρας, το σκοτάδι της νύχτας, μοιραζόμαστε αυτό το ζευγάρι από ζωές Η πόρτα έχει ανοιχτές ρωγμές, αλλά δεν υπάρχει μέσα ήλιος που να λάμπει Όχι, δεν υπάρχει ήλιος μέσα που να λάμπει Όχι, δεν υπάρχει ήλιος που να λάμπει

Ο,τι έχω αισθανθεί, ο,τι ξέρω Γυρνάει τις σελίδες, γυρνάει την πέτρα Πίσω από την πόρτα, θα έπρεπε να την ανοίξω για σένα;

Ο,τι έχω αισθανθεί, ο,τι ξέρω Άρρωστος και κουρασμένος, στέκομαι μόνος μου Θα μπορούσες να ήσουν εκεί; γιατί είμαι αυτός που σε περιμένει Ή είσαι και εσύ ασυγχώρητος;

Έλα ξάπλωσε δίπλα μου, αυτό δεν θα πονέσει, το ορκίζομαι Δεν μ'αγαπά, μ'αγαπά ακόμα, αλλά ποτέ δεν θα αγαπήσει ξανά Ξαπλώνει δίπλα μου, αλλά θα είναι εκεί όταν θα έχω φύγει Μαύρη καρδιά με πιο σκοτεινές πληγές ακόμα, ναι, θα είναι εκεί όταν θα έχω φύγει Ναι, θα είναι εκεί όταν θα έχω φύγει Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι θα είναι εκεί!

Ο,τι έχω αισθανθεί, ο,τι ξέρω Γυρνάει τις σελίδες, γυρνάει την πέτρα Πίσω από την πόρτα, θα έπρεπε να την ανοίξω για σένα;

Ο,τι έχω αισθανθεί, ο,τι ξέρω Άρρωστος και κουρασμένος, στέκομαι μόνος μου Θα μπορούσες να ήσουν εκεί; γιατί είμαι αυτός που σε περιμένει Ή είσαι και εσύ ασυγχώρητος;

(Σόλο)

Ξάπλωσε δίπλα μου, πες μου τι έχουν κάνει Η πόρτα είναι κλειστή, όπως και τα μάτια σου Αλλά τώρα βλέπω τον ήλιο, τώρα βλέπω τον ήλιο Ναι τώρα τον βλέπω!

Ο,τι έχω αισθανθεί, ο,τι ξέρω Γυρνάει τις σελίδες, γυρνάει την πέτρα Πίσω από την πόρτα, θα έπρεπε να την ανοίξω για σένα;

Ο,τι έχω αισθανθεί, ο,τι ξέρω Άρρωστος και κουρασμένος, στέκομαι μόνος μου Θα μπορούσες να ήσουν εκεί; γιατί είμαι αυτός που σε περιμένει Αυτός που σε περιμένει

Ω, ο,τι έχω αισθανθεί, ο,τι ξέρω Γυρνάει τις σελίδες, γυρνάει την πέτρα Πίσω από την πόρτα, θα έπρεπε να την ανοίξω για σένα; (Έτσι, εγώ χτυπώ τους ασυγχώρητους)

Ω, ο,τι έχω αισθανθεί Ω, ο,τι ξέρω!

Παίρνω αυτό το κλειδί (ποτέ ελεύθερος) Και το θάβω (ποτέ εγώ) σε σένα Γιατί είσαι και εσύ ασυγχώρητος

Ποτέ ελεύθερος Ποτέ εγώ Γιατί είσαι και εσύ ασυγχώρητος!

El imperdonable II

Acuéstate junto a mi, dime que te han hecho dime las palabras que quiero oír, para hacer que se vayan mis demonios la puerta está cerrada ya, pero está abierta si eres sincera si puedes entender al mi, entonces podré entender al tú

Acuéstate junto a mi, bajo el cielo malvado a través del negro del día, lo oscuro de la noche, compartimos este par de vidas la puerta se abre un poco, pero el sol no brilla a través de ella no, el sol no brilla a través no, el sol no brilla a través

Lo que he sentido, lo que he sabido voltea las páginas, voltea la piedra atrás de la puerta, ¿Debería abrírtela?

Lo que he sentido, lo que he sabido cansado y enfermo, me mantengo solo ¿Podrías estar allí? Porqué yo soy el que espera por ti ¿O eres imperdonable tú también?

Acuéstate junto a mi, esto no dolerá, lo prometo ella no me ama, ella aún me ama, pero ella nunca volverá a amar esta recostada junto a mi, pero seguirá allí cuando me haya ido corazón negro cicatrizándose aún mas oscuramente, sí, seguirá allí cuando me haya ido sí, seguirá allí cuando me haya ido ¡Seguro hasta la muerte que estará allí!

Lo que he sentido, lo que he sabido voltea las páginas, voltea la piedra atrás de la puerta, ¿Debería abrírtela?

Lo que he sentido, lo que he sabido cansado y enfermo, me mantengo solo ¿Podrías estar allí? Porqué yo soy el que espera por ti ¿O eres imperdonable tú también?

(Solo)

Acuéstate junto a mi, dime que he hecho la puerta está cerrada, y también tus ojos pero ahora puedo ver el sol, ahora veo el sol ¡Sí, ahora lo veo!

Lo que he sentido, lo que he sabido voltea las páginas, voltea la piedra atrás de la puerta, ¿Debería abrírtela?

Lo que he sentido, lo que he sabido tan cansado y enfermo, me mantengo solo ¿Podrías estar allí? Porqué yo soy el que espera por ti el que espera por ti

Oh, lo que he sentido, lo que he sabido voltea las páginas, voltea la piedra atrás de la puerta ¿Debería abrírtela? (Así que te nombro la imperdonable)

Oh, lo que he sentido oh, ¡lo que he sabido!

Tomo esta llave (nunca libre) y la entierro (nunca yo) en ti por que tú también eres imperdonable

Nunca libre nunca yo ¡Por que tú también eres imperdonable

نابخشوده2

کنار من دراز بکش-بگو انها چه کرده اند از چیزهایی صحبت کن که من میخواهم بشنوم تا باعث گریزشیاطین من شوی در اکنون قفل است اما اگر ثابت قدم باشی باز خواهد شد اگر بتوانی مرا درک کنی پس من هم میتوانم تو را درک کنم

کنار من دراز بکش-زیر اسمان شرور سیاهی روز-تاریکی شب-ما این رخوت را تقسیم می کنیم در با سروصدا باز میشود اما افتابی به درون نمیتابد قلبهای سیاه تیرگی را هراسان می کنند اما افتابی به درون نمی تابد نه افتابی به درون نمی تابد نه افتابی نمی تابد

انچه من احساس کرده ام انچه من شناخته ام صفحات را برمیگرداند سنگ را برمیگرداند پشت در-ایا باید در را برایت باز کنم

انچه من احساس کرده ام انچه من شناخته ام بیمار و خسته به تنهایی می ایستم ممکن است انجا باشی؟چرا که من تنها کسی هستم که منتظر تو است یا تو هم نابخشوده ای؟

کنار من دراز بکش-اسیبی نخواهی دید سوگند میخورم او مرا دوست ندارد او مرا همچنان دوست دارد اما هرگز دوباره دوست نخواهد داشت او کنار من دراز می کشد اما هنگامیکه من رفته ام او همچنان انجا خواهد بود قلبهای سیاه فولاد تیره را هراسان میکنند بله هنگامیکه من رفته ام او (همچنان)انجا خواهد بود هنگامیکه من رفته ام او (همچنان)انجا خواهد بود یقین دارم او انجا خواهد بود

انچه من احساس کرده ام انچه من شناخته ام صفحات را برمیگرداند سنگ را برمیگرداند پشت در-ایا باید در را برایت باز کنم

انچه من احساس کرده ام انچه من شناخته ام بیمار و خسته به تنهایی می ایستم ممکن است انجا باشی؟چرا که من تنها کسی هستم که منتظر تو است یا تو هم نابخشوده ای؟

کنار من دراز بکش بگو من چه کرده ام در بسته است چشمانت هم همینطور اما اکنون خورشید را میبینم اکنون خورشید را میبینم بله اکنون خورشید را میبینم

انچه من احساس کرده ام انچه من شناخته ام صفحات را برمیگرداند سنگ را برمیگرداند پشت در-ایا باید در را برایت باز کنم

انچه من احساس کرده ام انچه من شناخته ام ام بسیار بیمار و خسته به تنهایی می ایستم ممکن است انجا باشی؟چرا که من تنها کسی هستم که منتظر است کسی که منتظر تو است

اه انچه من احساس کرده ام انچه من شناخته ام صفحات را برمیگرداند سنگ را برمیگرداند پشت در-ایا باید در را برایت باز کنم پس من تورا نابخشوده خطاب میکنم

اه انچه من احساس کرده ام اه انچه من شناخته ام

این کلید را برمیدارم و ان را در تو دفن می کنم چون تو هم نابخشوده هستی

هرگز ازاد نیستی هرگز مثل من نیستی چون تو هم نابخشوده هستی

הלא-נסלח 2

שכבי לצדי, ספרי לי מה הם עשו אמרי את המילים שאני רוצה לשמוע, כדי לגרום לשדים שלי לרוץ הדלת נעולה עכשיו, אבל היא פתוחה אם את נאמנה אם תוכלי להבין את האני, אוכל להבין את האת.

שכבי לצדי, תחת שמיים מרושעים לאורך שחור היום, חושך הלילה, אנו חולקים את זוג החיים הזה הדלת נפתחת, אבל אור שמש אינו זורח מבעד לפתח לא, אור שמש אינו זורח לא, אור שמש אינו זורח

מה שהרגשתי, מה שידעתי להפוך את הדפים, להפוך את האבן מאחורי הדלת, שאפתח אותה בשבילך?

מה שהרגשתי, מה שידעתי חולה ועייף, אני עומד לבדי תוכלי להיות שם? כי אני מי שמחכה לך או שגם את לא נסלחת?

שכבי לצדי, אני נשבע שזה לא יכאב היא לא אוהבת אותי, היא עדיין אוהבת אותי, אך היא לעולם לא תאהב שוב היא שכבה לצדי, אבל היא תהיה שם כשאני אעזוב לב שחור מתצלק ואפל עוד יותר, אך היא תהיה שם כשאני אעזוב כן, היא תהיה שם כשאני אעזוב בטוח שהיא תהיה שם!

מה שהרגשתי, מה שידעתי להפוך את הדפים, להפוך את האבן מאחורי הדלת, שאפתח אותה בשבילך?

מה שהרגשתי, מה שידעתי חולה ועייף, אני עומד לידי תוכלי להיות שם? כי אני מי שמחכה לך או שגם את לא נסלחת?

(סולו)

שכבי לצדי, תגידי לי מה עשיתי הדלת סגורה, וגם העיניים שלך אבל עכשיו אני רואה את השמש, עכשיו אני רואה את השמש כן, עכשיו אני רואה אותה!

מה שהרגשתי, מה שידעתי להפוך את הדפים, להפוך את האבן מאחורי הדלת, שאפתח אותה בשבילך?

מה שהרגשתי, מה שידעתי כל כך חולה ועייף, אני עומד לבדי תוכלי להיות שם? כי אני מי שמחכה. מי שמחכה לך

הו, מה שהרגשתי, מה שידעתי להפוך את הדפים להפוך את האבן מאחורי הדלת, שאפתח אותה בשבילך? (אני מכריז שאתה לא נסלח)

מה שהרגשתי מה שידעתי!

אני לוקח את המפתח הזה (לעולם לא חופשי) ואני קובר אותו (לעולם לא אני) בתוכך כי גם את לא נסלחת

לעולם לא חופשי לעולם לא אני כי גם את לא נסלחת!

Neoprošten II*

Lezi pored mene, reci mi što su napravili? Reci riječi koje želim čuti da otjeraš moje demone Vrata su sad zaključana, ali otvorena su kad si iskrena Ako ti možeš razumjeti mene, onda ja mogu razumjeti tebe

Lezi pored mene, ispod zlog neba Kroz crnilo dana, tamu noći, dijelimo ovu paralizu Vrata su rastvorena, ali sunce ne sija kroz njih Crno srce je još dublje ranjeno, ali sunce ne sija kroza nj Ne, sunce ne sija kroza nj Ne, sunce ne sija

Što sam osjećao, što sam znao Okreni stranice, pomakni kamen Iza vrata, zar da ih otvorim za tebe?

Što sam osjećao, što sam znao Umoran od svega, stojim sam Možeš li biti tu?, jer ja sam onaj koji te čeka Zar ni tebi nije oprošteno?

Dođi, lezi pored mene, ovo neće boljeti, kunem se Ona me ne voli, ona me još voli, ali nikad više neće voljeti Ona leži kraj mene, ali bit će tu kad odem Crno srce je još dublje ranjeno, da, ona će biti tu kad odem Da, ona će biti tu kad odem Potpuno sam siguran da će biti tu

Što sam osjećao, što sam znao Okreni stranice, pomakni kamen Iza vrata, zar da ih otvorim za tebe?

Što sam osjećao, što sam znao Umoran od svega, stojim sam Možeš li biti tu?, jer ja sam onaj koji te čeka Zar ni tebi nije oprošteno?

(Solo)

Lezi pored mene, reci mi što su napravili? Vrata su zatvorena, kao i tvoje oči Ali sad vidim sunce, sad vidim sunce Da, sad ga vidim!

Što sam osjećao, što sam znao Okreni stranice, pomakni kamen Iza vrata, zar da ih otvorim za tebe?

Što sam osjećao, što sam znao Umoran od svega, stojim sam Možeš li biti tu?, jer ja sam onaj koji te čeka Zar ni tebi nije oprošteno?

Što sam osjećao, što sam znao Okreni stranice, pomakni kamen Iza vrata, zar da ih otvorim za tebe?

Oh, što sam osjećao Oh, što sam znao

Uzimam ovaj kljuć I pokapam ga u tebe Jer ni tebi nije oprošteno

Nikad slobodna Nikad svoja Jer ni tebi nije oprošteno!

Cei de neiertat II

Aşează-te lângă mine, spune-mi ce au făcut, Rosteşte cuvintele pe care vreau să le aud pentru a-mi alunga demonii Uşa e acum închisă, dar e deschisă dacă eşti cinstit Dacă mă poţi înţelege pe mine atunci şi eu te pot înţelege pe tine

Aşează-te lângă mine, sub cerul cel nemilos, Prin întunericul zilei, prin bezna nopţii împărţim perechea asta de vieţi Uşa se întredeschide, dar nu e nici un soare care să strălucească printre ea Inimă neagră cicatrizându-se şi mai închis la culoare, dar nu e nici un soare care să strălucească Nu, nu e nici un soare care să strălucească, Nu, nu e nici un soare să strălucească.

Ce am simţit, ce am cunoscut, Dă paginile, dă piatra la o parte, Dincolo de uşă, să ţi-o deschid?

Ce am simţit, ce am cunoscut, Sătul până peste cap, sunt singur, Ai putea să fii acolo? Căci eu sunt cel care te aşteaptă Sau şi tu eşti de neiertat?

Vino, aşează-te lângă mine, nu te va durea, jur Nu mă iubeşte, încă mă iubeşte, dar nu mă mai va iubi vreodată Se va aşeza lângă mine, dar va fi acolo când eu nu voi mai fi Inimă neagră cicatrizându-se şi mai închis la culoare, da, ea va fi acolo când eu nu voi mai fi Da, ea va fi acolo când eu nu voi mai fi, Să fii sigur ca ea va fi acolo!

Ce am simţit, ce am cunoscut, Dă paginile, dă piatra la o parte, Dincolo de uşă, să ţi-o deschid?

Ce am simţit, ce am cunoscut, Sătul până peste cap, sunt singur, Ai putea să fii acolo? Căci eu sunt cel care te aşteaptă Sau şi tu eşti de neiertat?

Aşează-te lângă mine, spune-mi ce am făcut, Uşa e închisă, la fel ca şi ochii tăi, Dar acum văd soarele, acum văd soarele Da, acum îl văd!

Ce am simţit, ce am cunoscut, Dă paginile, dă piatra la o parte, Dincolo de uşă, să ţi-o deschid?

Ce am simţit, ce am cunoscut, Sătul până peste cap, sunt singur, Ai putea să fii acolo? Căci eu sunt cel care te aşteaptă, Cel care te aşteaptă.

Ce am simţit, ce am cunoscut, Dă paginile, dă piatra la o parte, Dincolo de uşă, să ţi-o deschid? (Aşa că i-am numit cei de neiertat)

O, ce am simţit, O, ce am cunoscut!

Iau cheia asta (niciodată liber) Şi o îngrop (niciodată eu) în tine Pentru că şi tu eşti de neiertat.

Niciodată liber, Niciodată eu însumi Căci şi tu eşti de neiertat!

Neoprošteno II

Lezi pored mene, Reci mi šta su uradili Reci reči Koje želim da čujem, da bi moji demoni pobegli Vrata su sada zaključana, Ali otvaraju se ako si ti prava Ako ti možeš da me razumeš, Onda ja mogu da te potpuno razumem

Lezi pored mene, Ispod grešnog neba, mesta na kome se vide stvari Crni dan, još crnja noć, delimo ovaj raj Vrata su razvaljena, Ali kroz njih ne sija sunce Crno srce dobija još crnje ožiljke, Ali kroz njega sunce ne sija

Ne, sunce ne sija kroz njega Ne, sunce ne sija

Ono što sam osećao, ono što sam znao Okreni stranicu, prevrni kamen Iza vrata, treba li da ih otvorim za tebe?

Ono što sam osećao, ono što sam znao Bolestan i umoran, ostajem sam Bi li ti mogla biti tu Jer ja sam onaj koji te čeka Ili si i ti ona kojoj nije takođe oprošteno?

Dođi i lezi kraj mene, Ovo neće boleti, kunem se Ona me ne voli, ona me još voli, Al kad prestane neće više nikad Ona leži pored mene, ali ostaće i kad budem otišao Crno srce dobija još crnje ožiljke, Da, ostaće tu i kad budem otišao Da, ostaće tu i kad budem otišao Kladim se životom da ostaće ona tu!

Ono što sam osećao, ono što sam znao Okreni stranicu, prevrni kamen Iza vrata, treba li da ih otvorim za tebe?

Ono što sam osećao, ono što sam znao Bolestan i umoran, stojim sam Bi li ti mogla biti tu? Jer ja sam onaj koji te čeka Ili si i ti ona kojoj nije oprošteno?

Lezi pored mene, reci mi šta sam uradio Vrata su zatvorena, baš kao i tvoje oči Ali sada vidim sunce, sada vidim sunce Da, sada ga vidim!

Ono što sam osećao, ono što sam znao Okreni stranicu, prevrni kamen Iza vrata, treba li da ih otvorim za tebe?

Ono što sam osećao, ono što sam znao Tako bolestan i umoran, stojim sam Bi li ti mogla ostati tu? Jer ja sam onaj koji te čeka, Onaj koji te čeka

Oh, ono što sam osećao, ono što sam znao Okreni stranicu, prevrni kamen Iza vrata, treba li da ih otvorim za tebe?

Oh, ono što sam osećao Oh, ono što sam znao! Uzimam ovaj ključ I sahranjujem ga u tebi Jer si i ti ona kojoj nije oprošteno

(Nikada slobodan) (Nikada ja) Jer si i ti ona kojoj nije oprošteno!

Affedilmeyen 2

Yanıma uzan, ne yaptılar anlat Duymak istediğim sözleri söyle, iblislerimi kaçırmak için Kapı şimdi kilitli, ama sen sadıksan açıktır Eğer sen beni anlayabilirsen, o zaman ben de seni anlarım.

Yanıma uzan, kötü gökyüzünün altında Günün siyahlığı, gecenin karanlığı, bu felci paylaşıyoruz Kapı gıcırdayarak açılıyor, ama gün ışığı girmiyor içeri Kara yürekler karanlığı yaralayıp susturuyor Ama hala günışığı girmiyor içeri Hayır, günışığı girmiyor içeri Hayır, güneş parlamıyor

Hissettiklerim, bildiklerim Çevir sayfaları, çevir taşı Kapının arkasındayım, onu senin için açmalı mıyım?

Hissettiklerim, bildiklerim Hasta ve yorgunum, tek başınayım Orada olabilir misin, çünkü seni bekleyen kişiyim ben Yoksa sen de mi affedilmeyensin?

Uzan yanıma, bu canını acıtmayacak, yemin ederim Beni seviyor, beni sevmiyor, ama asla sevmeyecek bir daha Yanıma uzandı, ama ben gittiğimde orada olacak Kara yürekler daha karanlık çeliği yaralıyor Evet, ben gittiğimde orada olacak Evet, ben gittiğimde orada olacak Kesinlikle orada olacak

Hissettiklerim, bildiklerim Çevir sayfaları, çevir taşı Kapının arkasındayım, onu senin için açmalı mıyım?

Hissettiklerim, bildiklerim Hasta ve yorgunum, tek başınayım Orada olabilir misin, çünkü seni bekleyen kişiyim ben Yoksa sen de mi affedilmeyensin?

Uzan yanıma, ne yaptım anlat Kapı kapalı, gözlerin de öyle Ama şimdi güneşi görüyorum, şimdi güneşi görüyorum Evet, şimdi onu görüyorum

Hissettiklerim, bildiklerim Çevir sayfaları, çevir taşı Kapının arkasındayım, onu senin için açmalı mıyım?

Hissettiklerim, bildiklerim Hasta ve yorgunum, tek başınayım Orada olabilir misin, çünkü seni bekleyen kişiyim ben Seni bekleyen kişi.

Hissettiklerim, bildiklerim Çevir sayfaları, çevir taşı Kapının arkasındayım, onu senin için açmalı mıyım? (Bu yüzden sizi affedilmeyen ilan ediyorum.)

Bu anahtarı alıyorum Ve gömüyorum içine Çünkü sen de affedilmeyensin

Asla özgür olamadım Asla kendim değildim Çünkü sen de affedilmeyensin.

Непрощенний 2

Ляж біля мене, розкажи, що вони зробили Вимов слова, які я хочу почути, вижени моїх демонів Двері зачинено, проте їх можна відкрити, якщо ти щира Якщо ти можеш зрозуміти мене, то тоді я можу зрозуміти тебе

Ляж, просто неба, біля мене Чорного дня та темної ночі, ми будемо поділяти наші життя. Двері зламано, проте сонячне сяйво не пробивається крізь них. Чорне серце продовжує вкриватись шрамами. Сонячне сяйво не пробивається крізь них Ні, воно не пробивається

Все, що я знав, все, що я відчував... Перегорни сторінку, Я відкочу камінь від дверей. Чи варто їх відкрити для тебе?

Все, що я знав, все, що я відчував... Страшенно втомлений я залишився один Чи ти тут? Бо я єдиний, хто чекає на тебе Чи ти теж непрощенна?

Ляж поруч зі мною, клянуся, що боляче не буде Кохає вона мене, чи ні- неважливо, бо вона ніколи не покохає знов Вона лежить поруч зі мною, і лишиться там коли я піду Чорне серце продовжує вкриватись шрамами Так, вона лишиться там коли я піду Я певен, що вона залишиться там!

Все, що я знав, все, що я відчував... Перегорни сторінку, Я відкочу камінь від дверей. Чи варто їх відкрити для тебе?

Все, що я знав, все, що я відчував... Страшенно втомлений я залишився один Чи ти тут? Бо я єдиний, хто чекає на тебе Чи ти теж непрощенна?

(Соло)

Ляж біля мене, розкажи, що я зробив Двері зачинені, твої очі теж Але тепер я бачу світло, я бачу світло Так я бачу його!

Все, що я знав, все, що я відчував... Перегорни сторінку, Я відкочу камінь від дверей. Чи варто їх відкрити для тебе?

Все, що я знав, все, що я відчував... Страшенно втомлений я залишився один Чи ти тут? Бо я єдиний, Єдиний, хто чекає на тебе

Все, що я знав, все що я відчував... Перегорни сторінку, Я відкочу камінь від дверей, чи варто їх відкрити для тебе? (Я нарікаю тебе Непрощенною)

Що я відчував, Що я знав!

Я беру цього ключа І ховаю його в тобі Бо і ти Непрощенна

Không Thể Tha Thứ II

Hãy đến đây nằm cạnh tôi, và kể cho tôi nghe họ đã làm gì Hãy thì thầm những từ tôi muốn nghe, để làm những con ác quỷ trongl lòng tôi bỏ chạy Cánh cửa đang bị khóa, nhưng nó sẽ mở ra nếu em thành thật Nếu em có thể hiểu con người tôi, thì tôi có thể hiểu con người em

Hãy nằm cạnh tôi, dưới bầu trời độc ác này Qua sự đen tối của ban ngày, u tịch của đêm đen, ta cùng sẻ chia hai mảnh đời này Cánh cửa đang hé mở, nhưng chẳng có tia nắng nào lọt qua được Sẹo trong tim đen vẫn đậm màu, chẳng tia nắng nào xuyên tới được Không, chẳng tia nắng nào xuyên tới Không, chẳng có tia nắng nào cả

Những gì tôi cảm nhận, những gì tôi biết Ngày qua ngày, không thể thay đổi được Đứng đằng sau cánh cửa, tự hỏi liệu tôi có nên mở cho em không ?

Những gì tôi cảm nhận, những gì tôi biết Yếu ớt và mệt mỏi, tôi đứng lẻ loi Em có ở đó không, vì tôi là người duy nhất còn chờ đợi em Hay em cũng không đáng được tha thứ ?

Hãy nằm bên cạnh tôi, không đau đâu, tôi thề Cô ấy có còn yêu tôi không, hay cô ấy vẫn còn yêu, nhưng sẽ chẳng bao giờ yêu thêm lần nữa Cô ấy nằm bên cạnh tôi, nhưng cô ấy sẽ có mặt khi tôi ra đi Sẹo trong tim đen vẫn đậm màu, phải, cô ấy sẽ có mặt lúc tôi ra đi Phải, cô ấy sẽ có mặt lúc tôi ra đi Chắc như đinh đóng cột cô ấy sẽ có mặt

Những gì tôi cảm nhận, những gì tôi biết Ngày qua ngày, không thể thay đổi được Đứng đằng sau cánh cửa, tự hỏi liệu tôi có nên mở cho em không ?

Những gì tôi cảm nhận, những gì tôi biết Yếu ớt và mệt mỏi, tôi đứng lẻ loi Em có ở đó không, vì tôi là người duy nhất còn chờ đợi em Hay em cũng là không đáng được tha thứ ?

(Solo)

Hãy nằm cạnh tôi, kể tôi nghe xem tôi đã làm gì Cánh cửa đã đóng rồi, như đôi mắt em vậy Nhưng tôi đã thấy mặt trời rồi, tôi đã thấy mặt trời Phải, tôi đã thấy rồi

Những gì tôi cảm nhận, những gì tôi biết Ngày qua ngày, không thể thay đổi được Đứng đằng sau cánh cửa, tự hỏi liệu tôi có nên mở cho em không ?

Những gì tôi cảm nhận, những gì tôi biết Yếu ớt và mệt mỏi, tôi đứng lẻ loi Em có ở đó không, vì tôi là người duy nhất còn chờ đợi em Người duy nhất còn chờ đợi em

Những gì tôi cảm nhận, những gì tôi biết Ngày qua ngày, không thể thay đổi được Đứng đằng sau cánh cửa, tự hỏi liệu tôi có nên mở cho em không ? (Vậy nên tôi không thể tha thứ cho em)

Ồ, những gì tôi cảm nhận Ồ, những gì tôi biết

Tôi cầm lấy chiếc chìa khóa (không bao được giờ tự do) Và tôi chôn nó (không bao giờ được là chính mình) vào lòng em Bởi vì em cũng là kẻ không đáng được tha thứ

Không bao giờ được tự do Không bao giờ được là chính mình Vì em cũng là kẻ không đáng được tha thứ