Se pia patrida thes na pas( Σε ποια πατρίδα θες να πας)
Μες το κελί μου μια φοράέφτιαχνα χρόνια δυο φτεράνα βγω απ’ τη φυλακή μου.Μα μια αόρατη φωνήμου’ λεγε βράδυ και πρωίτο λάθος της ζωής μου.
Σε ποια πατρίδα θες να παςκαι σε ποιο κόσμο να πετάςκαι σε ποια κοινωνία.Που είν’ όλοι σάπιοι και πονούνκι έχουν δυο-τρεις που κυβερνούνμες απ’ τα καφενεία.
Στης φυλακής μου την αυλήάρχισε χτες ένα πουλίχρυσή φωλιά να χτίζει.Και του’ πα, δως μου φιλικάτα δυο φτερά σου δανεικάκαι το είδα να δακρύζει.