Το όνειρο (to oneiro)
Πάνε δύο μήνες που 'χω να σε δωΠοιος ξέρει τώρα πια τι είμαι για σέναΊσως ακόμα και να παρεξηγηθώΓια το Θεό όμως μη νοιάζεσαι για μέναΓια μένα
Δεν είναι δύσκολο πιστεύω να μαντέψειςΠως της μορφής σου το πορτραίτο ξεθωριάζειΌμως αληθινά στο λεω δεν πειράζειΚλείνω τα μάτια μου ξανά για να με κλέψειςΝα με κλέψεις
Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάςΝα 'ξερες πόσο με πονάςΚι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτήΚαι τρομαγμένος ξυπνώ
Αν πω σ' αρνήθηκα το ξέρεις θα 'μαι ψεύτηςκι ο χρόνος σαν ν' αφήνει μια ελπίδαΓια μένα είν' οδυνηρό που δε σε είδαΝ' αστράφτεις μέσα στης ψυχής μου τον καθρέφτηΤον καθρέφτη
Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάςΝα 'ξερες πόσο με πονάςΚι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτήΚαι τρομαγμένος ξυπνώ
Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάςΝα 'ξερες πόσο με πονάςΚι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτήΚαι τρομαγμένος ξυπνώ