Ηλιολουστη Ημέρα
Το μικρο κιτρινο λουλούδι της ιστορίαςαπο τη στιγμη της γεννησης του πλανιέταιστη κούνια της παιδικης ηλικίαςακολουθει τις αναμνησεις ,ταλαντεύεται μεχρι τωρα
Rui sou sou xi dou xi laSou la xi xi xi xi la xi la sou 1
Σφυρίζοντας στο τόνο μιας ουβερτούρας,κοιτωντας τον ουρανο,συλλογιζομαι τα πέταλα του λουλουδιου που προσπαθουν να πέσουν.
Εκείνη η μέρα που έκανα κοπανα απο το μαθημα για σεναεκεινη η μερα που τα λουλουδια μαραινονταιεκεινη η αίθουσα διδασκαλιαςπως εγινε και δεν είδατον βροχερο ουρανο που εξαφανίστηκε?θέλω να βραχω άλλη μια φοραποτε δεν φανταστηκα πως θα διατηρουσα το χαμενο θάρρος μουθέλω να σε ρωτησω άλλη μια φοραΜπορεις να περιμένεις ή θα φύγεις?
Την ημερα που φυσούσεΠροσπαθησα να κρατήσω το χερι σουαντιθετωςη βροχη σταδιακαδυναμωνει,δεν σε βλεπωπόσο καιρο ακόμα χρειαζομαιμεχρι να έρθω δίπλα σου?περιμένω εκεινη την ηλιολουστη μεραίσως να είμαι λίγο καλύτερακάποτε ,καποτεκαποιος σε αγαπουσε για πολυ καιροαντιθέτωςο αερας σταδιακαφυσα την αποσταση πιο μακριαδεν είναι πολυ εύκολοξανα,μια μερα θα μπορεσω να αγαπησωαλλα το τέλος της ιστορια,μοιαζει σαν να είπες αντίο