Ihmisten edessä
Kadut täyttyy ihmisistäNe ei tiedä meistä mitäänOotat mua asemallaEhkä kello antaa anteeksi minulleJuoksen loppumatkanSinä olet kaunis niin kuin ainaSinun korkeissa koroissa.
Sanot: ”Tämä ilta kävellään käsi kädessäIhmisten edessäÄlä sinä muiden katseista välitäSillä me ollaan yhdessäNe ei tiedä mitään, ne ei kuulu tähän tarinaanJoka harvoille luetaan.”
Kadut täyttyy äänistäJoku huutaa meidän peräänOlet meistä vahvempiKanssasi en pelkää kaupungin pimeääIhmisjoukon kohdallaPidät kiinni kovempaaJa pelkoni katoaa.
Sillä tämä ilta kävellään käsi kädessäIhmisten edessäÄlä sinä muiden katseista välitäSillä me ollaan yhdessäNe ei tiedä mitään, ne ei kuulu tähän tarinaanJoka harvoille luetaan.
Inimeste ees
Tänavad täituvad inimestegaNad ei tea meist midagiOota mind jaamasEhk annab kell mulle andeksJooksen ülejäänud teeSina oled kaunis nagu alatiOma kõrgetes kontsades
Sa ütled: ''Täna öösel me kõnnime käsikäesInimeste eesÄra hooli teistestSest me oleme koosNad ei tea midagi, nad ei kuulu sellesse loosseMida vähesed loevad''
Tänavad täituvad häältegaKeegi hüüab meile järeleOled meist tugevamSinuga koos ei karda ma pimedat linnaRahvahulgasHoia minust kinni tihedaminiJa minu hirm kaob
Sest täna öösel me kõnnime käsikäesInimeste eesÄra hooli teistestSest me oleme koosNad ei tea midagi, nad ei kuulu sellesse loosseMida vähesed loevad
جلوی مردم
خیابانها پر میشوند از مردمآنها درباره ما چیزی نمی دانندتو در ایستگاه چشم به راهم هستیشاید گاهشمار من را ببخشدمن ادامه راه را می دومتو همچون همیشه زیباییبا آن پاشنه های بلندت
تو می گویی: "امشب ما دست در دستجلوی مردم قدم خواهیم زدو نگران نگآه های مردم نخواهیم بودچونکه ما باهمیمآنها هیچی نمی دانند، آنها در این داستان"که برای افراد کمی گفته شده است جایی ندارند
خیابانها پر از سر و صدا می شوندکسی از پشت به ما فریاد می زندشما از ما قویتریدبا تو از تاریکی شهردر کنار انبوه مردم ترسی ندارمتو من را محکمتر می گیریو ترس من نابود می شود
امشب ما دست در دستجلوی مردم قدم خواهیم زدو نگران نگآه های مردم نخواهیم بودچونکه ما باهمیمآنها هیچی نمی دانند، آنها در این داستانکه برای افراد کمی گفته شده است جایی ندارند
Insanların önünde
Sokaklar insanlarla doluyorOnlar hakkımızda hiçbir şey bilmiyorlarTren istasyonunda beni bekliyorsunBelki Zaman beni af edecekBu arada geri kalan yolu yürüyorumHer zaman olduğu gibi güzelsinSenin yüksek topuklularında
Bu akşam biz el ele gidiyoruz "diyorsunınsanların önündeBakışlarını düşünmemize gerek yokçünkü beraberizOnlar hiçbir şey bilmiyor, bu hikayeye ait değillersadece birkaç kişiye "anlatılır
Sokaklar seslerle doluyorBirisi bizim arkamızdan haykırıyorSen ikimizin arasında daha güçlü olanısınSeninle şehrin karanlığından korkmuyorumkalabalıktaelimi sıkıca tutuyorsunve benim korkum kayboluyor
Bu akşam biz el ele gidiyoruz "diyorsunınsanların önündeBakışlarını düşünmemize gerek yokçünkü beraberizOnlar hiçbir şey bilmiyor, bu hikayeye ait değillersadece birkaç kişiye "anlatılır