ألا بذكرك قلبي يطمئنّو هل بغير ذكرك قلب المرء يرتآحفأنت مبدع هذا الكون أجمعهوأنت خالق من جاؤوا ومن رآحواوأنت نور على نور تخِر لهفي سجدة الحب أجساد و أروآحو أولٌ أنت قبل القبل من أزلبالكاف والنون يا ربّاه فتّاحو نور وجهك بعد البَعد في أبدٍيبقى جليلا كريما و هو وضاح
رحمنٌ رحيمٌ منانٌ كريمٌ سلامٌ عليمٌ مجيدلا اله الا هوغفارٌ جميلٌ وهابٌ لطيفٌ توابٌ سميعٌ بصيرلا اله الا هووحيدٌ قديرٌ، محي المميتٌ و الظاهر و الباطن غنیلا اله الا هو، لا اله الا هو
همانا با یاد تو است که دلم آرامش می یابدو آیا بدون یادت دلی آرام میشود؟که تویی پدیدآورنده تمام این گیتیو تویی آفریننده هر که [به این دنیا] آمده و هرکه [از آن] رخت بربسته استو تو نوری هستی بر فراز نور کهتن ها و جانها در برابرش در سجده عشق، پیشانی بر خاک میسایندو تویی نخستین، قبل از هر چیزی از ابتدای آفرینشکه با [دو حرف] "کاف" و "نون" همه چیز راگشایش میبخشی، ای پروردگارم (اشاره به "کن فیکون")او نور سیمایت بعد از هرچیزی تا ابدیتوالا و بخشنده خواهد ماند و همواره تابان
رحمتگرترین، مهربان، بسیار نیکویی کننده، بسیار دهشگر، سرچشمه آرامش، دانای مطلق و شکوهمندترین ستخدایی جز او نیستآمرزنده، زیباترین، بسیار دهشگر، لطیف، پذیرنده توبه، شنوا و بینا به هرچیزستخدایی جز او نیستبی مانند، توانای مطلق، بخشنده زندگی، گیرنده جانها، آشکار، نهان و داراترین استخدایی جز او نیست، خدایی جز او نیست