Fort Minor "Kenji" lyrics

Translation to:elfasr

Kenji

"My father came from Japan in 1905,He was 15 when he immigrated from Japan,He worked until he was able to buy - to actually build a store.."

Let me tell you a story in the form of a dream,I don't know why I have to tell it but I know what it means,Close your eyes and just picture the scene, as I paint it for you,It was World War II when this man named Kenji woke up,Ken was not a soldier, he was just a man with a family,Who owned a store,In LA, that day,He crawled out of bed like he always did,Bacon and eggs with wife and kids,He lived on the second floor of a little store he ran,He moved to LA from Japan,They called him 'Immigrant,' in Japanese,He'd say he was called "Iisei," that meant,'First Generation In The United States,' when,Everybody was afraid of the Germans, afraid of the "Japs",But most of all afraid of a homeland attack,And that morning when Ken went out on the doormat,His world went black 'cause,Right there; front page news,Three weeks before 1942,"Pearl Harbour's Been Bombed And The Japs Are Coming,"Pictures of soldiers dying and running,Ken knew what it would lead to,And just like he guessed, the president said,"The evil Japanese in our home country would be locked away,"They gave Ken, a couple of days,To get his whole life packed in two bags,Just two bags,He couldn't even pack his clothes,And some folks didn't even have a suitcase,To pack anything in,So two trash bags is all they gave them,When the kids asked mom "Where are we going?"Nobody even knew what to say to them,Ken didn't wanna lie,He said "The US is looking for spies,So we have to live in a place called Manzanar,Where a lot of Japanese people are.",Stop it don't look at the gunmen!You don't wanna get the soldiers wondering,If you're gonna run or not 'cause if you run then you might get shot,Other than that try not to think about it,Try not to worry 'bout it; bein' so crowded,Someday we'll get out, someday, someday.

"Yeah, soon as war broke out, the F.B.I. came and...they just come to the house,and, 'you have to come.', 'All the Japanese have to go", they took Mr. Ni,The people couldn't understand, 'why did they have to take him,Because he's just an innocent laborer?' "

So now they're in a town with soldiers surrounding them,Every day, every night, looked down at them,From watchtowers up on the wall,Ken couldn't really hate them at all,They were just doing their job and,He wasn't gonna make any problems,He had a little garden, vegetables and fruits that he gave to the troops,In a basket his wife made,But in the back of his mind, he wanted his family's life saved,Prisoners of war in their own damn country,What for?And time passed in the prison town, he wondered,If he'd live it down if and when they were free,The only way out was joining the army, and supposedly,Some men went out for the army, signed on,And ended up flying to Japan with a bomb,That fifteen kiloton blast, put an end to the war pretty fast,Two cities were blown to bits,The end of the war came quick,And Ken got out,Big hopes of a normal life, with his kids and his wife, but,Then they got back to their home, and,What they saw made them feel so alone,These people had trashed every room,Smashed in the windows and bashed in the doors,Written on the walls and the floor:"Japs not welcome anymore.",And Kenji dropped both of his bags at his sides and just stood outside,He, looked at his wife without words to say,She looked back at him wiping tears away,And, said "Someday we'll be okay, someday,"Now the names have been changed, but the story's true,My family was locked up back in '42,My family was there it was dark and damp,And they called it an "internment camp".

"When we first got back from camp, it was pretty bad.""I remember my husband said, 'Oh we're gonna stay 'til last.'Then my husband died before they closed the camp."

Κέντζι

"Ο πατέρας μου ήλθε από την Ιαπωνία το 1905,ήταν 15 ετών όταν μετανάστευσε από την Ιαπωνία,δούλεψε μέχρι που μπόρεσε να αγοράσει - πράγματι να αγοράσει ένα κατάστημα..."

Για να σας ειπώ μια ιστορία στη μορφή ονείρου,δεν ξέρω γιατί πρέπει να το πω αλλά ξέρω τι σημαίνει.Κλείστε τα μάτια και φανταστείτε απλώς τη σκηνή καθώς σας τη ζωγραφίζω.Ήταν Β'Παγκόσμιος Πόλεμος όταν εκείνος ο Κέντζι ξύπνησε.Δεν ήταν στρατιώτης, απλώς ήταν οικογενειάρχηςπου είχε κατάστημα.Εκείνη τη μέρα στο Λος Άντζελες,σηκώθηκε απ'το κρεβάτι όπως πάντοτε σηκωνόταν,{έφτιαχνε} μπέικον και αυγά με τη σύζυγο και τα παιδιά,ζούσε στο δεύτερο όροφο του μικρού του καταστήματος,μετακόμισε από το Λος Άντζελες στην Ιαπωνία,τον αποκάλεσαν "Μετανάστη", στα Ιαπωνικάέλεγε πως τον ονόμαζαν "Iisei". Αυτό σήμαινε"Πρώτης Γενεάς Στις Ηνωμένες Πολιτείες", ότανόλοι φοβούνταν τους Γερμανούς, τους "Ιάπωνες",άλλα οι περισσότεροι μια επίθεση κατά της πατρίδας.Και εκείνο το πρωί όταν ο Κεν βγήκε στο πατάκι,ο κόσμος του σκοτείνιασε επειδή,καθαρά εκεί: πρωτοσέλιδο:τρεις εβδομάδες πριν το 1942:"Το Περλ Χάρμπορ βομβαρδίστηκε και έρχονται οι Ιάπωνες."Εικόνες θνησκόντων και τρεχόντων στρατιωτών.Ο Κεν ήξερε πού θα οδηγούσε αυτό.Και όπως σωστά υπέθεσε, ο πρόεδρος ανήγγειλε:"Οι κακοί Ιάπωνες στην πατρίδα μας να κλειδωθούν."Του έδωσαν του Κεν διορία δυο ημερώννα στοιβάξει άπασα τη ζωή του σε δυο βαλίτσες,μόνο δυο βαλίτσες.Ούτε ρούχα να στοιβάξει δεν μπορούσε,και ορισμένοι ούτε βαλίτσα δεν είχανγια να στοιβάξουν πραμάτεια.Οπότε μόνο δυο σκουπιδοσακούλες τους έδωσαν.Όποτε τα παιδιά ρωτούσαν τη μαμά "Πού πάμε ;"Κανείς δεν ήξερε καν τι να τους ειπεί.Ο Κεν δεν ήθελε να ειπεί ψέματα.Είπε: "Οι Η.Π.Α. αναζητούν κατασκόπους,οπότε πρέπει να ζήσουμε σ'ένα μέρος με τ'όνομα Manzanarόπου εκεί ζουν πολλοί Ιάπωνες."Σταμάτα, μην κοιτάς τους οπλοφόρους !Δεν θες να κάνεις τους στρατιώτες να αναρωτιούνταιαν θα τρέξεις, διότι αν το κάνεις, μάλλον θα πυροβοληθείς.Κάθε άλλο παρά αυτό προσπάθησε να κάνεις,προσπάθησε να μην ανησυχείς, ότι συνωστίζεσαι τόσο.Κάποια μέρα θα αποφυλακιστούμε, κάποτε, κάποτε.

"Ναι, με την έκρηξη του πολέμου, το F.B.I. ήλθε και... απλώς εισέβαλαν, και "έρχεστε υποχρεωτικά". "Πάντες Ιάπωνες να έρθουν.", πήραν τον κύριο Νι. Οι άνθρωποι αδυνατούσαν να καταλάβουν "μα γιατί να τον πάρουν ; Επειδή είναι απλώς ένας αθώος εργάτης ;"

Οπότε τώρα είναι σε χωριό με στρατιώτες να τους περικλείουν,κάθε μέρα, κάθε νύχτα να τους επιτηρούναπό φυλάκια ψηλά στον τοίχο.Ο Κεν δεν μπορούσε στ'αλήθεια να τους μισήσει.Απλώς εργάζονταν καιαυτός δεν σκόπευε να δημιουργήσει προβλήματα.Είχε μικρό κήπο, λαχανικά και οπώρες που έδωσε στο στρατόσε ένα καλάθι που του έδωσε η σύζυγός του.Όμως στη συνείδησή του, επιθυμούσε τη σωτηρία της οικογένειάς του.Εγκληματίες πολέμου στην αναθεματισμένη τους χώρα.Για ποιο λόγο ;Και ο καιρός περνούσε στην πόλη-φυλακή, αυτός αναρωτιόταν,αν θα ζούσε τη ζωή του εκεί και αν και πότε θα ελευθερώνονταν.Μόνη διέξοδος ήταν η στρατολόγηση και, λογικά,ορισμένοι κατετάγησαν, ενεγράφησανκαι κατέληξαν να πετάνε προς την Ιαπωνία με μια βόμβα.Αυτή η 15 κιλοτόνων έκρηξη έληξε ταχύτατα τον πόλεμο.Δυο πόλεις εξαϋλώθηκαν,το τέλος του πολέμου επήλθε γρήγορακαι ο Κεν απέδρασε.Φιλόδοξος για μια κανονική ζωή, με τα παιδιά και τη συζυγό του, όμως,τότε επέστρεψαν στο σπίτι τους, και,αυτό που αντίκρισαν τους έκανε να νιώσουν απομονωμένοι.Αυτοί οι άνθρωποι είχαν καταστρέψει κάθε δωμάτιο,του είχαν διαλύσει τα παράθυρα και ξεκολλήσει τις πόρτεςκαι είχαν γράψει στους τοίχους και στο πάτωμα:"Οι Ιάπωνες δεν είναι πλέον ευπρόσδεκτοι."Και ο Κέντζι έριξε και τις δυο του βαλίτσες κάτω και απλώς έκατσε έξω.Αυτός κοίταξε τη γυναίκα του αποστομωμένος,αυτή τον κοίταξε σκουπίζοντας τα δάκρυά τηςκαι είπε: "Κάποτε, θα αποκατασταθούμε, κάποτε."Τώρα τα ονόματα έχουν αλλάξει, αλλά η ιστορία ισχύει.Η οικογένειά μου είχε φυλακιστεί τότε το 1942.Η οικογένειά μου ήταν εκεί. Ήταν σκοτεινά και με υγρασία,και το ονόμασαν "στρατόπεδο συγκέντρωσης".

"Όταν πρωτοεπιστρέψαμε από το στρατόπεδο, ήταν άθλια. Θυμάμαι το σύζυγό μου να λέει: "Αχ, θα μείνουμε εδώ μέχρι να πεθάνουμε." Τότε ο σύζυγός μου απεβίωσε πριν σφραγιστεί το στρατόπεδο."

Here one can find the lyrics of the song Kenji by Fort Minor. Or Kenji poem lyrics. Fort Minor Kenji text.