Rapsodos Filologos "Θανατοποινίτης" lyrics

Translation to:en

Θανατοποινίτης

Φυλακισμένος επ΄ αόριστον στο ίδιο κελί23 χρόνια τώρα δίχως να περιμένει την χάρηΑπό κάποιον ευαίσθητο δικαστήΔεν ευελπιστούσε να ξαναδεί ήλιο ούτε φεγγάρι.Περίμενε απλά να εκτελεστεί η ποινήΧωρίς να περιμένει τίποτα πλέον από κανέναν.Κανένα επισκεπτήριο πλέον δεν τον συγκινεί.Όλα τα γνωστά του πρόσωπα του φαντάζουνε ξέναΔεν είχε ενδιαφέροντα, χόμπι και ασχολίες.Μ’ άλλους φυλακισμένους δεν είχε ποτέ φιλίες.Καθόταν και περίμενε τον χρόνο να περάσει,Μέχρι να εκτελεστεί και η ψυχή του να ησυχάσει.Ώσπου μια μέρα μέσα στο κρύο κελί τουΑνακάλυψε κάτι που άλλαξε την ζωή του.Κάτω από το μουχλιασμένο τσιμέντο σε μια γωνίαΒρήκε μια άσπρη μισοφαγωμένη κιμωλία.Κι’ άρχισε να γράφει στίχους στου κελιού του,Στίχους με μόνους ήχους τα βήματα των φυλάκων στην απομόνωσηΚάνοντας με μανία κάθε σκέψη ραψωδία,Μέσα σε μπουντρούμια κρύα να είναι η μόνη του εκτόνωση.Και γράφοντας τους στίχους του ο καιρός περνούσεΈπαιρνε την κιμωλία αγκαλιά και της μιλούσε,Παραληρούσε νόμιζε ότι του απαντούσε.Να μην τελειώσει πριν πεθάνει την παρακαλούσεΚαι τότε ορκίστηκε το σώμα τουΠως θα’ ταν το μόνο που θα τους επέτρεπε να περιορίσουνΣτην ηλεκτρική καρέκλα ώσπου να’ ναι καθιστός,Μα το πνεύμα του θα ήταν ζωντανό κι’ αφού τον ψήσουν.Κι’ όσο η μέρα της καταδίκης πλησίαζε,Η φήμη ότι θα επέστρεφε οργίαζεΟι πιο πολλοί δεν την παίρναν στα σοβαρά,Μα τα πρόσωπά τους τα λαμπρά κάτι άγνωστο επισκίαζε.

Λίγες μέρες μετά από τους στίχουςΔεν είχε μείνει κενό σημείο πάνω στους τοίχουςΕίχε γράψει στο πάτωμα, το ταβάνι τα κάγκελαΜε λόγια ψυχασθενικά, επιθετικά, παράλογαΗ κιμωλία του είχε σχεδόν τελειώσει,Από την αϋπνία τα μάτια του είχαν θολώσειΉθελε μόνο το μυαλό του να κρατήσει ανόθευτοΜέχρι την ημέρα που θα ερχόταν το αναπόφευκτοΚι’ αυτή η μέρα ξημέρωσε εν τέλει,Για τελευταίο γεύμα τον ρωτήσανε τι θέλειΤους κοίταξε ατάραχος κι είπε τα παρακάτω«Δεν θέλω γεύμα, μόνο να τελειώσω αυτό που γράφω»Κι αφού το έκανε λούφαξε στη γωνία,Εκεί που είχε πρωτογνωρίσει την κιμωλίαΚαι μέσα στους λυγμούς του ψιθύριζε συλλαβές«Δεν θα σ’ αφήσω μόνη σου αγάπη μου μην κλαίς»Την έκλεισε προσεκτικά μέσα στο χέρι τουΚι αφού σκούπισε όλα τα δάκρυά τουΚοίταξε για τελευταία φορά το κελί-τεφτέρι τουΚι έπειτα έφυγε για πάντα μακριά του.Οι φύλακες τον πήρανε από την πτέρυγα,Περπάταγε κι’ νιωθε τα πόδια του τόσο γέρικα.Ο αέρας γύρω του μύριζε νέκρα,Μέχρι που έφτασαν στο δωμάτιο με την καρέκλαΤον βάλαν να καθίσει του φόρεσαν χειροπέδες,Ξεχωριστά στους δυο καρπούς και στις δυο φτέρνες.Έφεραν έναν ρασοφορεμένο και τον διάβασε,Μ’ αυτός χαμένος μέσα στις σκέψεις του δεν τον άκουσε.Δεν κατάλαβε κανένας ότι έκλαιγε πνιχτά,Κράτησε την κιμωλία στο χέρι του πιο σφιχτά.Κοίταξε τριγύρω του για μια τελευταία φορά και ψιθύρισε στην κιμωλία«Μην φοβάσαι πια»

Την άλλη μέρα στείλανε καθαριστές,Να καθαρίσουνε το κελί από τις βρωμιές εκείνου του τρελού που όλο λέρωνε τους τοίχους.Μα όσοι επιχείρησαν να μπουν μέσα ακούγαν ήχους,Παράξενες κραυγές χωρίς καμία σημασίαΚαι μετά από λίγο στίχους με ομοιοκαταληξία.Όποιον έκλειναν στο κελί πάντοτε έβγαινε τρελόςΤραγουδώντας ρίμες ακατανόητες συνεχώς.Κάποιοι φυλακόβιοι μπήκαν μόνοι τους στο κελίΓια στοίχημα λίγα τσιγάρα και βγήκαν έξω νεκροί.Κάποιος άλλος μπήκε να βιάσει ένα καινούριο τρόφιμοΚι αμέσως βγήκε έξω ουρλιάζοντας«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ»Στους φύλακες που τίποτα δεν έκανε αίσθηση,Μετά από λίγες μέρες όλοι δήλωσαν παραίτηση.Οι φυλακισμένοι οργανώθηκαν κάναν εξέγερση,Κανένας να μην ξαναμπεί εκεί χωρίς εξαίρεσηΟ διευθυντής των φυλακών δεν είχε άλλη επιλογήΚαι διέταξε ολόκληρη η πτέρυγα να εκκενωθεί.Σφραγίσαν το κελί και καταστρέψαν το κλειδί,Ώστε ποτέ ξανά κανένας να μην μπορέσει να μπειΟι στίχοι του τρελού φυλακισμένου γίνανε θρύλοι,Τους ξέραν όλοι μέσα στην φυλακή εχθροί και φίλοι.Όσοι εκτίσαν την ποινή τους και λύθηκαν τα δεσμά τους,Γύρισαν και είπαν την ιστορία στην γειτονιά τους.Και από στόμα σε στόμα ο θρύλος διαδόθηκεΚι έτσι έτυχε να τον ακούσω και εγώ.Και στο μυαλό μου μια τρελή ιδέα μου καρφώθηκε,Πως είχα κάτι κοινό μ’ αυτό τον τρελόΚι είπα να γράψω ένα τραγούδι στην υγειά τουΜα πως τον λένε πρώτα ήθελα να βρω.Πήγα στην φυλακή και ρώτησα το όνομά του.Μου είπαν τον λέγανε Φιλόλογο Ραψωδό…

Doomed for deadly penalty

Infinitely prisoner in the same cage23 years now without waiting a favor for someone sensitive magistrateHe didn't hope to see again neither the sun nor the moonHe just waiting his penalty to be executedWithout waiting nothing from anyone anymoreNone visitor doesn't thrill him anymoreAll his known facesNow he imagines them unknownHe doesn't have interistings, hobbies and occupationsWith other prisoners he never has friendshipsHe was shitting downand he waiting just his time to spend.Until to be executed and his soul to relaxTill the day in his cold cageHe found out something that it changes his lifeUnder the rotten cement in the edgeHe find a half white chalkHe begins to writting lyrics on his cage's wallsLyrics with only sound, the guardian's steps in the isolationDoing it with furyEvery thought rhapsodyIn cold dungeon that was his only decontaminationAnd with writing, his spent his timeHe taking chalk in his hands and he talking to chalkHe conceded, he thinking that the chalk replyDo not finish begging chalkAnd his body promise that would be the only things where they permit them to limitTill in electric chair where he will sit downBut his spirit would be alive even after they have fire himAs soon as the conviction day was comingThe fame that he would return was horrifyingThe most of them they didn't believe in itBut them glorious faces something foreign darking them

A few days later after the lyricsThere's no empty place on the wallsHe has written on the floor, in the ceiling, in banistersWith words psycho, aggressive, irrationalHis chalk was almost overFrom no sleeplessness his eyes has blurredΗe just wanted to keep his mind unintentionalUntil the day where it will coming the inevitableThat day was finally dawningThey asked him what he wanted for his last mealHe starred them and he answer >And after that he sat down silently in the edgeThere where he has met the chalkAnd in wrinkles he whispering syllables>He close the chalk caress in his handAnd after he wiped all his tearsHe saw for one last time his cage-notebookAfter this he gone forever away from itThe guardians took him from the flankHe was walking and he was feeling his feet so oldThe air around him smelling deadnessTill they reach the room with the chairThey put him to sit down and they wore to him handcuffsApart in his two hands and his feetThey brought to him a minister and read to him a prayerBut he was lost in his thoughts he didn't hear himNo-one didn't realize that he was crying.He kept the chalk more tight.He looked around for one last time and he whisper to chalk >

The next day, they send cleaners for cleaning the dirty cage that crazy man where always dirtying the wallsBut all the cleaners where they went in cage they were hearing soundsStrange screamsWithout no meanAnd after from few lyrics with rhymeWhomever the closing in this cage always he went out crazySinging always rimes without a meanSome prisoners they went in alone in cageThey bet a few cigarettes and they went out deadSomeone else went in because he wanted to take a new aliementImmediately he went out while he was screaming>For guardians where nothing happenedAll they desistPrisoners organized they did a riot.None go in ever again without exceptionThe principal didn't has other choice and he commanded all this stair evacuateThey locked the cage and they destroyed the keyAs result nobody succeeded to go again inCrazy man's lyrics becomes a legendAll they known it friends and enemiesPeople who finished them penalties they solve them tiesThey went home and they told the history in their neighborhoodBy word of mouth the legend bruittedBy change I heard about itAnd I had a crazy thought in my mindThat I have something alike with this crazy manI wanted to write a song for his healthFirst of all I wanted to learn his nameI went jail and I ask his nameThey said to me that his name wasFilologos Rapsodos

Here one can find the English lyrics of the song Θανατοποινίτης by Rapsodos Filologos. Or Θανατοποινίτης poem lyrics. Rapsodos Filologos Θανατοποινίτης text in English. Also can be known by title Thanatopoinites (Rapsodos Filologos) text. This page also contains a translation, and Thanatopoinites meaning.