Ben bu gurbet elde yandım tütmedimAhım göğe çıktı duyan olmadıGençlik elden gitti birgün gülmedimYaban elde soldum insan duvardı
Oy gülüm yaman oldu hallarımız neyleyimGurbet elin çilesi zor bilmedim vay gülüm
Bu ellerde bilmediler halimizYaban elde kalır olduk kimsesizÇığlığım şehirde döndü dolaştıİnsan insanın esine sağırdı
Ölüyorum güzel anam tut beniUçar oldum baharınla sar beniÖlmek değil beter olan zulümdüEyvah anam insan diyen çıkmadı.
my hands were burnt in this foreign landbut without a smokemy screams come outbut no ears to hearmy youth days are goneit is a day ı never smilei am withered like a wall of strangenesswith whom ı am .my love , so hard our lifeı did not know ıt ıs so difficult the suffering ın foreign landstrangers can not feel our longingthis who has no oneremains as a strangermy scream traveled all around the citybut human ıs deaf for his fellow humanı am dying my mother hold mehug me my motherı shiver while it ıs spring warmcruelty ıs harder than deathoh my mom ... There ıs no human any more