Bright Eyes "I Must Belong Somewhere" lyrics

Πρέπει να ανήκω κάπου

Άσε την φωτεινή μπλε πόρτα στον ξασπρισμένο τοίχοΆσε τα κατάστιχα του θανάτου στο δημαρχείοΆσε τον χαρούμενο αέρα σε αυτήν την πλαστική μπάλα σήμερα

Απλά άσε το λιλά τύπωμα στο λινό σεντόνιΆσε το πουλί που σκότωσες στα πόδια του πατέρα σουΆσε την βροχή των πεζοδρομίων να παραμείνει στον κυρτό δρόμο

Άσε τον γκρινιάρη σκύλο στο κρύο κυνοτροφείο τουΆσε την νεκρή σταρ στο βάθρο τηςΆσε τα όξινα παιδιά στις πράσινες γυάλες τους σήμερα

Άσε την λυπητερή κιθάρα στη σκληρή της θήκηΆσε το αγχωμένο βλέμμα στο πρόσωπο του αγαπημένου σουΆσε τα πορτοκαλί αποκαίδια να παραμείνουν στο τζάκι

Γιατί καθετί πρέπει να ανήκει κάπουΤο τρένο έξω από την απόσταση, ποδήλατο αλυσοδεμένο στις σκάλεςΚαθετί πρέπει να ανήκει κάπουΞέρω ότι τώρα, γι'αυτό μένω εδώ

Άσε το γρύλισμα του ωκεανού στο τυρκουάζ όστρακοΆσε τον χήρο στην ιδιωτική του κόλασηΆσε την ελευθερία σε αυτό το χαλασμένο κουδούνι σήμερα

Απλά άσε το επικό ποίημα στην κιτρινισμένη του σελίδαΆσε τον γκρίζο μακώ στο προστατευμένο του κλουβίΆσε την περιπλανώμενη μπάντα να παραμείνει στον διαπολιτειακό δρόμο

Γιατί καθετί πρέπει να ανήκει κάπουΠλατώ στην Καλιφόρνια, τηλεοράσεις στην Times Square, ναιΚαθετί πρέπει να ανήκει κάπουΞέρω ότι τώρα, γι'αυτό μένω εδώΚαι ξέρω ότι τώρα γι'αυτό μένω εδώ

Άσε το μυστικό να μιλάει στο φορητό κρεβάτιΆσε τα κηπουρικά εργαλεία στο σκουριασμένο σπιτάκιΆσε αυτές τις κακές ιδέες στο προβληματισμένο σου κεφάλι σήμερα

Απλά άσε το ακούραστο φάντασμα στο παλιό το ξενοδοχείοΆσε τον άστεγο άνδρα έξω από το χάρτινο κελί τουΆσε το ζωγραφισμένο αλογάκι να παραμείνει στο καρουζέλ

Γιατί καθετί πρέπει να ανήκει κάπουΌπως το χρυσό γύρο από δάχτυλό σου και το ασημένιο στα μαλλιά τουΝαι, καθετί πρέπει να ανήκει κάπουΞέρω ότι τώρα, γι'αυτό μένω εδώΩ ξέρω ότι τώρα γι'αυτό μένω εδώ

Στην αλήθεια, το δάσος ακούει κάθε ήχοΚάθε λεπίδα χορταριού όταν πέφτειΟ κόσμος δεν απαιτεί κοινόΌχι μάρτυρεςΌχι μάρτυρες

Άσε την παλιά πόλη μεθυσμένη στο ξύλινο σκαμνάκι τηςΆσε το φθινοπωρινά φύλλα στην πισίνα τουςΆσε το ακόμοιρο μαύρο παιδί στο γκρεμισμένο του σχολείο σήμερα

Άσε τον μυθιστοριογράφο στον ονειρεμένο του ήχοΆσε την επιστήμονα στον Κύβο του Ρούμπικ τηςΆσε την αληθινή ιδιοφυία να παραμείνει στο παραγεμισμένο της δωμάτιο

Άσε τις αλογίσιες τρίχες στον λοξό τους φιόγκοΆσε τα ηλεκτρονικά στην όχθη του ποταμούΆσε το κουνουπίδι στην κατσαρόλα του σήμερα

Απλά άσε τα άσπρα σκουπίδια στα εμπορικά τους κέντραΆσε τα γεράκια του πολέμου στις πρωτεύουσές τουςΆσε το μουγκρητό των οργάνων να παραμείνει στον καθεδρικό ναό

Γιατί καθετί πρέπει να ανήκει κάπουΚλείδωσαν τον διάβολο στο υπόγειο, πέταξαν Τον Θεό στον αέραΝαι, καθετί πρέπει να ανήκει κάπουΞέρεις ότι είναι αλήθεια, εύχομαι να με άφηνες εδώΤώρα ξέρεις ότι είναι αλήθεια, γιατί δεν με αφήνεις εδώ;