Romeiro ao lonxe
Romeiro hei de ir lonxe ao San Andréscon herbiñas de namorar,dareille a quen alén mar estáo aloumiño do meu amor.
Hei de vestir a camisa de liño(que ela teceu para min)con herbiñas de namorar;(anda o lagarto azul e souril)a acaroar mapoulas bermellas,(nacidas de fusís,)co aloumiño do meu amor,(alleo á guerra e ao seu tambor.)Morto ou vivo hei volver á terra(que ela andou canda min)con herbiñas de namorar;(chouta o mascato polo cantil)a vela-lo adro familiar,(alá lonxe, na fin,)co aloumiño do meu amor.
Cabo do mundo, ó pé dun aguillón(dóeme a guerra ruín)entre herbiñas de namorar;(corvo mariño voa xentil)o amilladoiro a levantar(e pan santo a colorir)co aloumiño do meu amor.
Romeiro hei de ir lonxe ao San Andrescon herbiñas de namorar,dareille a quen alén mar estáo aloumiño do meu amor.