Ezginin Günlüğü "Kadıköy" lyrics

Kadıköy

Bir akşam masası, iki kişiyiz, sen ve benGidiyorsun hiçbir şey söylemeden, birdenKadıköy’de bir yağmurlu bahçeden

Yıllar külleniyor, izi kalıyor aşkınYüreğim kurtulsada yangından, alevden

[Nakarat]Yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayımGeçmem bir daha Kadıköy’den x 2

Sen uzaklarda ülkem, ben gurbetde bir göçmenZamanı durdurabilsem, ne ben kalsam ne sen gitsen

[Nakarat]

Ey akşam vapuru, sana mı kalır dünya?Ben o yağmurlu iskeleye inmem, inmem

[Nakarat]

Sen uzaklarda ülkem, ben gurbetde bir göçmenZamanı durdurabilsem, ne ben kalsam ne sen gitsen

[Nakarat]

Geçmem bir daha Kadıköy’den

Kadikoy

A table at night, we're alone, you and meAll of a sudden, you're leaving, without saying anythingThrough a rainy garden in Kadikoy

The years turn to ashes, the love remainsEven though my heart escapes from the fire

Even if I burn to ashes, even if I forget and love againI will never go to Kadikoy again

The years turn to ashes, the love remainsEven though my heart escapes from the fire

You're my country far away, I'm an immigrant in a foreign landI wish I could stop the time, so neither you'd leave or I'd stay

The years turn to ashes, the love remainsEven though my heart escapes from the fire

Oh night's ship, do you think the world is yours?I will not go to that rainy deck (again).

The years turn to ashes, the love remainsEven though my heart escapes from the fire

You're my country far away, I'm an immigrant in a foreign landI wish I could stop the time, so neither you'd leave or I'd stay

The years turn to ashes, the love remainsEven though my heart escapes from the fire

I will not go to Kadikoy again.