Πότε σήκωσες το βλέμμα,δίχως να 'χει στεναγμό,πότε άλλοθι το ψέμα,μου έδωσες να κρατηθώ.
Πώς μπορεί να 'σαι δική μου,ζωή μου, τόσο άδικη,ένα όνειρο δε δίνεις,κι ειν' η σιωπή σου απάντηση,κι έχεις για όποιον σ' αγαπά,την άρνηση.
Πότε ξέχασες ν' αφήσεις,πίσω σου, κάθε καημό,πότε τράβηξες να σβήσεις,με μια γραμμή το παρελθόν.
Πώς μπορεί να 'σαι δική μου,ζωή μου, τόσο άδικη,ένα όνειρο δε δίνεις,κι ειν' η σιωπή σου απάντηση,κι έχεις για όποιον σ' αγαπά,την άρνηση.
When you looked up,without anyway sigh,when alibi a lie,You gave me to hold on.
How it happens - you"ll be minemy life so unfair,even a dream you do not give me,great is thy silence your answer,and you have for anyone who loves you,denial.
When you forgot to leave,behind you, every sorrow,when you pulled to extinguish,with a line in the past.
How it happens - you"ll be minemy life so unfair,even a dream you do not give me,great is thy silence your answer,and you have for anyone who loves you,denial.