Άρνηση (Arnisi)
Πότε σήκωσες το βλέμμα,δίχως να 'χει στεναγμό,πότε άλλοθι το ψέμα,μου έδωσες να κρατηθώ.
Πώς μπορεί να 'σαι δική μου,ζωή μου, τόσο άδικη,ένα όνειρο δε δίνεις,κι ειν' η σιωπή σου απάντηση,κι έχεις για όποιον σ' αγαπά,την άρνηση.
Πότε ξέχασες ν' αφήσεις,πίσω σου, κάθε καημό,πότε τράβηξες να σβήσεις,με μια γραμμή το παρελθόν.
Πώς μπορεί να 'σαι δική μου,ζωή μου, τόσο άδικη,ένα όνειρο δε δίνεις,κι ειν' η σιωπή σου απάντηση,κι έχεις για όποιον σ' αγαπά,την άρνηση.