Τόσα χρόνια μια ανάσα
Ανάβω ένα τσιγάροαπ’ τα απαγορευμέναπάντα το σκασιαρχείοαγαπούσα πιο πολύανάβω κι άλλο ένα τσιγάρο.
Στη δουλειά και στο σχολείοστης αγάπης την αρέναμια απόδραση ζητούσακαι μια άτακτη φυγή,ώσπου φάνηκες εσύ!
Πήραν φόρα οι μελωδίεςκαι του έρωτα οι χημείεςκαι γεννήθηκαν τραγούδιακι ένα όμορφο παιδίούτε το `χα φανταστεί.
Είναι τώρα που μετράμεκάπου δυο δεκαετίεςκαι κανένας πια δε θέλεινα το σκάσει από κει,φτάνει δίπλα να είσαι εσύ.
Σε μιαν ανάσατόσα χρόνια τα χωράωτα φιλιά σου κι όσες γράψαν μουσικές, σε μιαν ανάσα ...Σε μιαν ανάσα, ότι έγινα σε σένα το χρωστάωστο χρωστάω κι ο δειλόςδε το ξεστόμισα ποτέ.
Κι αν καμιά φορά με πιάνουνκάτι ανόητες μανίεςκαι τα κάνω άνω κάτωκαι τραβάω το σκοινίτου σκορπιού μου το κεντρί.
Βγάζω, μάτια μου, ισόβιασε κρυμμένες μου φοβίεςμη ξυπνήσω κάποια μέρακι έχεις εξαφανιστείμια ζωή χωρίς ζωή.
Σε μιαν ανάσατόσα χρόνια τα χωράωτα φιλιά σου κι όσες γράψαν μουσικές, σε μιαν ανάσα...Σε μιαν ανάσα, ότι έγινα σε σένα το χρωστάωστο χρωστάω κι ο δειλόςδε το ξεστόμισα ποτέ.