Luca Carboni "Ho visto anche degli zingari felici" lyrics

Translation to:fa

Ho visto anche degli zingari felici

E Siamo noi a far ricca la terranoi che sopportiamola malattia del sonno e la malarianoi mandiamo al raccolto cotone, riso e grano,e noi piantiamo il maissu tutto l'altopiano.

Noi penetriamo foreste, coltiviamo savane,le nostre braccia arrivanoogni giorno più lontane.Da noi vengono i tesori alla terra carpiti,con che poi tutti gli altrirestano favoriti.

E siamo noi a far bella la lunacon la nostra vitacoperta di stracci e di sassi di vetro.Quella vita che gli altri ci respingono indietrocome un insulto,come un ragno nella stanza.

Riprendiamola in mano, riprendiamola intera,riprendiamoci la vita,la terra, la luna e l'abbondanza.E' vero che non ci capiamoche non parliamo maiin due la stessa lingua,e abbiamo paura del buio e anche della luce, è veroche abbiamo tanto da faree che non facciamo mai niente.

E' vero che spesso la strada sembra un infernoo una voce in cui non riusciamo a stare insieme,dove non riconosciamo mai i nostri fratelli.E' vero che beviamo il sangue dei nostri padri,e odiamo tutte le nostre donnee tutti i nostri amici.

Ma io ho visto anche degli zingari felicicorrersi dietro, far l'amoree rotolarsi per terra.Io ho visto anche degli zingari feliciin Piazza Maggioreubriacarsi di luna, di vendetta e di guerra.

Io ho visto anche degli zingari felicicorrersi dietro, far l'amoree rotorlarsi per terra.Io ho visto anche degli zingari feliciin Piazza Maggioreubriacarsi di luna, di vendetta e di guerra.

کولیان شادی هم دیده ام

این ما هستیم که باید زمین رو ثروتمند کنیممائی که تحمل می کنیمبد-خوابی و مالاریا راما به خرمن کتان می فرستیم. برنج و گندمو ما ذرت می کاریمدر سرتاسرِ کوهستان

به جنگل ها نفوذ می کنیم. دشت ها بی درخت را کشت می کنیمبازوهای ما دست می یابندهر روز به دوردست هااز ما گنجینه هایی به سوی زمین راهی می شوندکه با آن ها دیگران می توانندمطلوب و سوگلی بمانند

و ماییم که باید ماه را زیبا کنیمبا زندگیمانپوشده از لباس های کهنه و سنگ های شیشه ایآن زندگی ای که دیگران به ما پس می زنندمانند یک توهینمانند یک عنکبوت در اتاق

باز در دست می گیریمش. همه اش را باز می یابیمزندگیمان را پس می گیریمزمین را، ماه را، فراوانی رادرست است که ما نمی فهمیمکه هرگز حرف نمی زنیمهر دو به یک زبانو می ترسیم از سایه و هم از نور. درست است!که کارهای زیادی باید بکنیمکه هرگز هیچ کاری نمی کنیم

درست است که راه اغلب شبیه جهنم استیا صدایی که ما نمی توانیم با هم باشیمجایی که هرگز برادرانمان را باز نمی شناسیمدرست است که خون پدرانمان را می نوشیمو از تمام زنهامان بیزاریمو از تمام دوستانمان

امّا من کولیان شادی هم دیده ام

عجله کردن، عشق ورزیدن

و چرخیدن در زمین

من کولیان شادی هم دیده ام

در پیاتزا ماجوره (میدانی در بولونیا)

مست از ماه، از انتقام، از جنگ