William Shakespeare "Hamlet's Soliloquy" lyrics

Translation to:eleoes

Hamlet's Soliloquy

Act III, scene 1

Ophelia is on stage but unnoticed by Hamlet,as he enters.

To be, or not to be,1 that is the question:Whether 'tis nobler in the mind to sufferThe slings and arrows of outrageous fortune,Or to take arms against a sea of troubles2And by opposing end them. To die: to sleep.No more; and by a sleep to say we endThe heart-ache and the thousand natural shocksThat flesh is heir to: 'tis a consummationDevoutly to be wish'd. To die: to sleep.To sleep? Perchance to dream. Ay, there's the rub;3For in that sleep of death what dreams may come,When we have shuffled off4 this mortal coil,5Must give us pause.6 There's the respect7That makes calamity of so long life;8For who would bear the whips and scorns of time,Th' oppressor's wrong, the proud man's contumely,9The pangs of dispriz'd10 love, the law's delay,The insolence of office,11 and the spurns12That patient merit of th' unworthy takes,13When he himself might his quietus14 makeWith a bare bodkin?15 Who would fardels16 bear,To grunt and sweat under a weary life,But that the dread of something after death,The undiscover'd country from whose bourn17No traveller returns,18 puzzles19 the will,And makes us rather bear those ills we haveThan fly to others that we know not of?Thus conscience20 does make cowards of us all,And thus the native hue21 of resolutionIs sicklied o'er with the pale cast22 of thought,And enterprises of great pitch and moment23With this regard7 their currents24 turn awry,And lose the name of action.—Soft you now!The fair Ophelia! Nymph, in thy orisons25Be all my sins remember'd.

Monologo de Hamleto

Akto III, sceno I

Ofelio estas sur la scenejo, sed ne rimarkita de Hamleto, kiam li eniras.

Ĉu esti aŭ ne esti,--tiel starasNun la demando: ĉu pli noble estasElporti ĉiujn batojn, ĉiujn sagojnDe la kolera sorto, aŭ sin armiKontraŭ la tuta maro da mizerojKaj per la kontraŭstaro ilin fini?Formorti--dormi, kaj nenio plu!Kaj scii, ke la dormo tute finisDoloron de la koro, la mil batojn,Heredon de la korpo,--tio estasTre dezirinda celo. Morti--dormi--Trankvile dormi! Jes sed ankaŭ sonĝi!Jen estas la barilo! Kiaj sonĝojViziti povas nian mortan dormonPost la forĵeto de la teraj zorgoj,--Jen tio nin haltigas; tio faras,Ke la mizeroj teraj longe daŭras:Alie kiu volus elportadiLa mokon kaj la batojn de la tempo,La premon de l' potencaj, la ofendojnDe la fieraj, falson de la juĝoj,Turmentojn de la amo rifuzita,La malestimon, kiun senindulojRegalas al merito efektiva,--Jes, kiu volus tion ĉi elporti,Se mem, per unu puŝo de ponardo,Li povus sin de ĉio liberigi?Kaj kiu do en ŝvito kaj en ĝemojLa ŝarĝon de la vivo volus porti,Se ne la tim' de io post la morto,De tiu nekonata land', el kiuNeniu plu revenas. Kaj pro tioPlivolas ni elporti ĉion teran,Ol flugi al mizeroj nekonataj.La konscienco faras nin timuloj;Al la koloro hela de decidoAliĝas la paleco de l' pensado;Kaj plej kuraĝa, forta entreprenoPer tiu kaŭzo haltas sendecide,Kaj ĉio restas penso, sed ne faro...Sed haltu! Ha, la ĉarma Ofelio...(Al Ofelio) Ho, nimfo, prenu ĉiujn miajn pekojnEn vian puran preĝon!

Here one can find the lyrics of the song Hamlet's Soliloquy by William Shakespeare. Or Hamlet's Soliloquy poem lyrics. William Shakespeare Hamlet's Soliloquy text. Also can be known by title Hamlets Soliloquy (William Shakespeare) text.