We chase misprinted liesWe face the path of timeAnd yet I fightAnd yet I fightThis battle all aloneNo one to cry toNo place to call home
Oooh...Oooh...Oooh...Oooh...
My gift of self is rapedMy privacy is rakedAnd yet I findAnd yet I findRepeating in my headIf I can't be my ownI'd feel better dead
Oooh...Oooh...Oooh...Oooh...
Κυνηγάμε καλά αποτυπωμένα ψέματαΑντιμετωπίζουμε το μονοπάτι του χρόνουΚαι παρόλα αυτά παλεύωΚαι παρόλα αυτά παλεύωΣε αυτή τη μάχη ολομόναχοςΔεν υπάρχει κανείς για να βρω παρηγοριάΔεν υπάρχει κανένα μέρος που να μπορώ να αποκαλέσω σπίτι
Οοου... Οοου...Οοου... Οοου...
Το δώρο του εαυτού μου βιάστηκεΗ προστασία της ιδιωτικής μου ζωής γκρεμίζεται σιγά σιγάΚι όμως βρίσκωΚι όμως βρίσκωΕπαναλαμβανόμενες φωνές στο κεφάλι μουΑν δε μπορώ να είμαι κύριος του εαυτού μουΚαλύτερα να νιώθω νεκρός
Οοου... Οοου...Οοου... Οοου...