Psihi mou vasta (Ψυχή μου βάστα)
Ψυχή μου βάστα τα αμμόπλαστα κάστραΔιαλύονται, πέφτουν σε τούτη την κάσταΖωή δεν υπήρχε, ψεύτικα ήταν τ’ άστραΨεύτικα ήταν τα όνειρα και τούτη η γη.Ντροπή οι βελόνες γεμάτες ετούτο το βάρος κοιτάν να το διώξουνΚι εσύ το χατίρι τους κάνεις, τη φλέβα γεμίζειςΑδειάζεις εκείνες και ζεις μεσ’ τον λήθαργο που θέλουν αυτοίΠου το ρολόι τους λέει πόσα θα πάρουν λεπτό το λεπτό, στιγμή τη στιγμήΚλέβουνε φίλε μου απ’ τον κήπο σου ακόμη ένα λουλούδιΑπό την προσευχή σου κλέβουνε ακόμη μια ευχήΑπ τα μάτια σου παίρνουνε ακόμη μια εικόναΚαι σου χρεώνουν σαν κατάρα ένα πανέμορφο χειμώναΜια ατελείωτη λήθη και μια ψεύτικη γηΕνώ εσύ αναρωτιέσαι αν θα ανταμώσεις άλλη αυγή.
Οι φόβοι σου λοιπόν ολοένα μεγαλώνουνΘεριά ανήμερα τον ύπνο σου στοιχειώνουνΤη γαλήνη σου ταράζουν, μικροπράγματα αρχίζουν σε τρομάζουνΚουράγιο δεν έχεις να φτύσεις όσα σε χλευάζουν.
Κουράστηκες να κυνηγιέσαι από σκιές έντεχνα δουλεμένεςΒάρυνε το μυαλό σου απ’ το κενόΑν δεν το θες δεν υπάρχουνε οι γαμημένεςΨυχή μου βάστα θα φύγουμε από δω!
Όλη η γενιά μου καμένη και άκρως προβληματισμένηΜπερδεμένη και χαμένη ψάχνει να βρει χώρο μες τον κόσμο αυτόΚαι μες το γκρίζο αποζητάει να βρει λίγο γαλανό ουρανόΤα καταφέρατε διαλύσατε το καθετί νεόφερτοΑγνά μυαλά ποτίσατε με δηλητήριο, βυθίζετε μεσ’ το ντελίριο και μεσ’ την απραξίαΌλη τη νέα κοινωνία με μεγάλη ευκολίαΗ αρχοντιά μου το ξέρει πως τούτο σας συμφέρει.Κι έτσι λοιπόν δε θα με βρείτε επιρρεπή σε κάθε νέο ανακάτεμα σε κάθε νέα συνταγήΣε κάθε θάνατο που σπέρνετε για να γεμίσετε τον κουμπαρά σας με λεφτάΜε βρίσκετε απέναντιΈτσι απλά με λόγια καθαρά ή βρώμικα δεν έχει σημασίαΗ ουσία είναι να βρει αντίσταση ο θάνατος σαν ’ρθείΚαι να μην είσαι νεκρός μέσα σε τούτη τη ζωήΠου αποζητάει μόνο αγάπη και καθαρή ψυχήΔιεφθαρμένη κοινωνία βρήκες διέξοδο εκεί μιας και οι δήμιοι σουΑθωώθηκαν με εισαγγελική απόφασηΛεύτεροι είναι οι φονιάδες κι οι μάρτυρες στη φυλακήΓιατί δεν είχανε παρά να λαδώσουνε κι αυτοίΚι αφού σου φτίαξαν τέτοιο κόσμο κάνε κουράγιο και πες…Ψυχή μου βάστα θα φύγουμε από δω!!