Meres Ponires (Μέρες πονηρές)
Μέρες πονηρές με μαχαιριές κ με ριπέςΦωνές σε γειτονίες που μειν(αν)θες σα χαρακιέςΘύμα ποπό τι κρίμα δεν έχει κύμα δεν παίζει χρήμαΛάσπη έχει κ άσπρη να ένας στίχος δεν έχει άκρηΠόρτες κλειστές με πόντες που ναι οι κότες πίσω από κομπλεςΚλίμα αυτό είναι θύμα μέσα του μήνα απ’τις πουστιές
Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριάΣε κόσμο περπατώ όλους τους χαιρετώΣε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώΑφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό
Μέρες πονηρές με κραυγές μες τα κελιάΜατιές που με κοιτούν κι όμως δεν βλέπουν πουθενάΡόμπες στρατιές με ρόμπες μα δίχως σώμα είναι γυμνέςΜε κέφια γεμάτες ξέφτια σε Φώτο σέπια χωρίς μορφέςΛόγια που ναι τα λόγια βαλαν ρολόγια χάνονται δεςΚι εγώ χωράω παντού χωράω μα δεν πουλάω ζω με το χθες
Πες να πάει να γαμηθεί η κάθε εκδοχήΠου θέλει να κοιμάσαι χωρίς καμία ενοχήΝα πάει να γαμηθεί αυτό είναι μια αρχήΝα γίνει η νύχτα μέρα, κουβάρι η κλωστή.
Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριάΣε κόσμο περπατώ όλους τους χαιρετώΣε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώΑφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό
Στημένο σκηνικό κι εγώ ακόμα προσπαθώ να κάνω hey-hopΝα φύγω να εξαφανιστώ μα όταν πλησιάζω γυρνάω πάντα πίσω τον κόσμο πρέπει ν’αλλάξω κι όχι να τον αφήσω να λύσω τούτο τον γόρδιο δεσμό που το ανθρώπινο είδος οδηγεί στον ξεπεσμό ανακαλώ παίρνω μικρόφωνο στο χέρι κ χώνομαι στην μάχη χωρίς να νοιάζομαι τι θα μου φέρει
Η ζωή που δυστυχώς αντί μ’ αγάπη βάφετε με χρώματα από κόμματα λαδώματα κ πτώματα ονόματα κ τζάκια ξύπνα δες κινούν τα νήματα κι εμείς ακόμα λαουτζίκος ψάχνουμε τα χρήματα τράπεζες να πληρώσουμε κάρτες κ αυτοκίνητα δόσεις για τα ηλεκτρικά να ντύσουμε τ’ ακίνητα κοίτα που την ποιότητα την φέρνει η υλικότητα κ του pc μας δυστυχώς η χωρητικότητα
Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριάΣε κόσμο περπατώ όλους τους χαιρετώΣε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώΑφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό