Kör Heves
Bak soğuyor hecemin altındaki bu dilVe hiçbir kere çıkılmamış gibi düştü bu yol
Elimde kan, kanımda senden bin zehirNe var ne yok yutuldu bu taşlar kefilKırıldı cam dağıldık dört bir yanaKendimi kopardım gördümbu aşk değil
Kayboldum kayboldu içimden o seslerHer şeydi, son buldu kör bir hevesle
Şimdi o sarı çekmecelerde kahreden dualarım selŞarkısı büyür çığ gecelerde, söyledim burda, onu sev