Τσιφτετέλια στην Αθήναμε κλαρίνα και ρυθμούς,λίγα χρόνια κι είναι κρίμανα τα ζούμε με καημούς.
Ωχ αμάν,γιατί τα πεντοχίλιαραδεν είναι πετσετάκιανα παίρνω με τη σέσουλανα γράφω ραβασάκια.
Τα μεγάφωνα το λένεδιαπασών το τραγουδούν,φταίχτες είν' όσοι δε φταίνεγι' αυτό πίνουν και ξεχνούν.
Tsiftetelia in AthensWith clarinets and rhythms.(We only live) for a few years, thus, it's a pityto live with a heavy heart.
Oh aman!Cause the 5000 drachma billsAre not napkins,That I can use regularlyTo write love letters on them.
It's on the loudspeakers.They sing it at maximum volume.The blame is on the ones who aren't actually at faultThat's why they drink up to forget everything.