Gharibeh
هر چی آرزوی خوبه مال تو
هرچی که خاطره داری مال من
اون روزای عاشقونه مال تو
این شبهای بیقراری مال من
منم و حسرت با تو ما شدن
تویی و بدون من رها شدن
آخر غربت دنیاست مگه نهاول دو راهی آشنا شدن
تو نگاه آخر تو آسمون خونه نشین بوددلتو شکسته بودم همه ی قصه همین بود…
می تونستم با تو باشم مثل سایه مثل رویا
اما بیدارمو بی تو مثل تو تنهای تنها