Ne uzanan biri kaldı elimeNe de erişilmez yorğun yüreğimeBir boşluk ki nasıl insanla dolsunBilmiyorum var mı daha acısı
Yalnızlığı anla, yalnızlığı anla
Bir bahçıvan çiçeklerinden yoksunBir ırmak akamıyor kuru kaynağıFırlatırdım bir taş gücüm olsaydıYıkmaya yalnızlığın duvarını
Yalnızlığı anla, yalnızlığı anla
Hep böyle mi varla yokun savaşıYa kazanan yoklar onlar hep böyle miBir boşluk ki nasıl insanla dolsunBilmiyorum var mı daha acısı
Yalnızlığı anla, yalnızlığı anla
There is no one left who can reach out for menor for my exhausted heart.It is such emptiness that nobody can fill it;I don’t know if there is worse thing than this.
Understand the loneliness, understand the loneliness.
I am like a gardener without his flowersOr like a river that can’t flow because its source ran dry.If I had my strength, I would throw a stoneTo demolish the wall of loneliness.
Understand the loneliness, understand the loneliness.
Is it always like this, the war between being and nothing?What about the nothings who always win? Are they always like this?It is such emptiness that no one can fill it;I don’t know if there is worse thing than this.
Understand the loneliness, understand the loneliness