Esmeralda (Εσμεράλδα)
Ολονυχτίς τον πότισες με το κρασί του Μίδακι ο φάρος τον ελίκνιζε με τρεις αναλαμπέςΔίπλα ο λοστρόμος με μακριά πειρατική πλεξίδακι αλάργα μας το σκοτεινό λιμάνι του Γκαμπές
Απά στο γλυκοχάραμα σε φίλησε ο πνιγμένοςκι όταν ξυπνήσεις με διπλή καμπάνα θα πνιγείςΣτο κάθε χάδι κι ένας κόμπος φεύγει ματωμένοςαπ' το σημάδι της παλιάς κινέζικης πληγής
Ο παπαγάλος σου 'στειλε στερνή φορά το γεια σουκι απάντησε απ' το στόκολο σπασμένα ο θερμαστήςΠέτα στο κύμα τον παλιό που εσκούριασε σουγιά σουκι άντε μονάχη στον πρωραίον ιστό να κρεμαστείς
Γράφει η προπέλα φεύγοντας ξοπίσω "σε προδίνω"κι ο γρύλος τον ξανασφυράει στριγγά του τιμονιούΜη φεύγεις. Πες μου, το 'πνιξες μια νύχτα στο Λονδίνοή στα βρωμιάρικα νερά κάποιου άλλου λιμανιού;
Ξυπνάν οι ναύτες του βυθού ρισάλτο να βαρέσουνκι απέ να σου χτενίσουνε για πάντα τα μαλλιά.Τρόχισε κείνα τα σπαθιά του λόγου που μ' αρέσουνκαι ξαναγύρνα με τις φώκιες πέρα στη σπηλιά
Τρεις μέρες σπάγαν τα καρφιά και τρεις που σε καρφώνανκαι συ με τις παλάμες σου πεισματικά κλειστέςστερνή φορά κι ανώφελα ξορκίζεις τον τυφώναπου μας τραβάει για τη στεριά με τους ναυαγιστές