maNga "Alışırım Gözlerimi Kapamaya" lyrics

Alışırım Gözlerimi Kapamaya

Tertemizdi sanki dünya gözlerimi açtığım andaHiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara

Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarımÇizgi romanların dışında bir kahraman bulamadımToz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarımHep sorular sordum ama cevaplarını alamadım

Hep yalan söylermiş hep yalanKavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadıAşık olduğum sokaklarda kimseler konuşmadıAma şehir hiç susmadı hep ağladı hep ağladı...

Son bir umut verse biriVe güzel olacak bir gün herşey deseBen inanırım belki de bu yalanaBen de alışırım gözlerimi kapamaya

Bir yol görünse uzaklarda ışıklar altında son bulanMelekler alsa beni götürse karanlığa teslim olmadan

İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan dolduYıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?İnsan neden kendini unuttu kendinden oldu?Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?Hep yalan söylermiş hep yalan

Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadıKimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı

Son bir umut verse biriVe güzel olacak bir gün herşey deseBen inanirim belki de bu yalanaBen de alışırım gözlerimi kapamaya

Söz(words by):Ferman AkgülMüzik(Music by):Ferman Akgül- Yağmur Sarıgül

i'll get used to close my eyes

I've opened my eyes as if the world is clean nowI've recklessly trusted to the taste of a fairytale about tomorrowsMy childhood memories remained in the middle of liesI did not find a hero outside the comicsI wish dust in my dreams wasn't so purpleI've asked all the questions, but didn't find the answersLies have been told, all liesCouldn't reunite anything separated, tales couldn't become realityNo one talked on the streets where I fell in loveBut city was never silent, it always cried... All cried...If someone gives the last hopeAnd says one day everything will be finePerhaps I'll believe in this lieAnd get used to close my eyesIf there's a road seen far away, it ends/fades up under the lightsAngels should take me away before I surrender to the darknessTorture was seen on asphalts, fractures were filled with bloodHow many children's dreams were lost among the ruins?Why people forgot themselves, why they lost their own manners?On which way, how many people died for nothing?Lies have been told, all liesSeparated never reunited, tales I've heard never became realityNobody stayed innocent as far as I imagined; the war didn't stop, the death did not decrease…If someone gives the last hopeAnd says one day everything will be finePerhaps I'll believe in this lieAnd get used to close my eyes."