Odos Aristotelous | Οδός Αριστοτέλους
Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνηστην Αριστοτέλους που γερνάςέβγαζα απ’ τις τσέπες μου φλούδες μανταρίνισου `ριχνα στα μάτια να πονάς
Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμουςκι ήταν αρχηγός η Αργυρώκαι φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμουςτ’ Άη Γιάννη θα `τανε θαρρώ
Βγάζανε τα δίκοχα οι παλιοί φαντάροιγέμιζ’ η πλατεία από παιδιάκι ήταν ένα πράσινο, πράσινο φεγγάρινα σου μαχαιρώνει την καρδιά
Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμουςκι ήταν αρχηγός η Αργυρώκαι φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμουςτ’ Άη Γιάννη θα `τανε θαρρώ