Ta pathι | Τα Πάθη
Κουτσά στραβά, περνούν τα χρόνιαμαύρα μαλλιά γίνανε χιόνιακαι εσύ Χριστέ μου να επιμένουννα ανεβαίνεις τον Γολγοθάίδιο στεφάνι, τα ίδια πάθηκεριά και τάματα να σβήνεις λάθηκαι εσύ Χριστέ μου, αιώνες τώρανα επιμένεις να συγχωράς
Με παράπονο κοιτώ που είσαι πάνω στον σταυρόκαι πετρώσαν οι αιώνες το κορμί σουμα του ανθρώπου η ψυχή με αμαρτία έχει βαφτείκαι είναι δύσκολο να βρω την διαδρομή σου
Άδειες ψυχές φεύγουν και πάνεπλούτοι εδώ μα εκεί χρωστάνεκαι εσύ Χριστέ μου την καλοσύνησε όλους του άδικους να σπαταλάςίδια καρδιά, βαρύ το ξύδικαι έχεις στα στήθια σουόλους στολίδι, να σε σταυρώνουνεκαι εσύ Χριστέ μου μονάχα αγάπηνα τους σκορπάς.
Με παράπονο κοιτώ που είσαι πάνω στον σταυρόκαι πετρώσαν οι αιώνες το κορμί σουμα του ανθρώπου η ψυχή με αμαρτία έχει βαφτείκαι είναι δύσκολο να βρω την διαδρομή σου
Στο παγκάρι το μυαλό, λίγο άρτο στο κιλόμοσχοπούλα τα κεριά και σβήσε τα άλλαμε τον δράμι τον Χριστό τον πουλάς ζωγραφιστόκαι τιμή για διαγραφή έχεις βγάλει στο σφυρίτην συγχώρεση για εγκλήματα μεγάλα
Με παράπονο κοιτώ που είσαι πάνω στον σταυρόκαι πετρώσαν οι αιώνες το κορμί σουμα του ανθρώπου η ψυχή με αμαρτία έχει βαφτείκαι είναι δύσκολο να βρω την διαδρομή σου