Toše Proeski "Naj, naj (Нај, нај)" lyrics

Translation to:enrorusrtr

Чекорев по нејна улица
Како блажен месечар
И со стапки среќата ја мерев
Мислата ми годеше
Колку ли уживаше мојта драга синоќа со мене

Есенските дождови наполниле олуци
Сѐ е влажно, а во душа гори
Колку среќа небеска во крвта моја балканска
Таква среќа дури страв ми створи

Дај, дај ми свои усни да ги љубам
Нај, нај, сѐ до зори злато мое...
Рај, рај е покрај тебе
Штом те сакам знај, знај
Сѐ ми годи безмерно...

Дај, дај ми свои крилја јас да летнам
Нај, нај, сѐ до зори злато мое
Рај, рај во твоите очи ѕвезди бројам
Крај, крај не ќе дојде никогаш...

Застанав пред твојта капија
Срцето да го напијам
Да се смири трепет на рака
Врз неа заспала свила разлеана

Дали знае колку ја сакам?

В постела гушнати
Излишни се зборови
Затварам очи
Сонувам во боја

I was walking through her street
like blissful sleep-walker
and with steps I was measureing the happiness
the thought suited me
how my dear enjoyed last night with me

the autumn rain filled up the drainpipes
everything is wet, but within my soul is burning
so much heavenly happiness is in my balkan blood
This kind of happiness even created me a fear

give me, give me your lips, to kiss them
the best, the best till the day-break, my gold
paradise, paradise is next to you
as longer as i love you, know, know
everything suits me infinitely

give me, give me your wings, to fly
the best, the best, till the day-break my gold
paradise, paradise in your eyes, I am counting the stars
the end, the ends will never come

I stood up in front of your doorway
to water my heart
so the tremble of my hand to calm dawn
Over it has slept scattered silk

does she know how much I love her

Embraced in the bed, the words are superfluous
I am closing my eyes and dream in colour

Păşeam pe strada ei
Precum un somnambul fericit,
Cu paşii măsuram fericirea,
Gândurile mă răscoleau:
Oare cât de fericită a fost cu mine, aseară, iubita mea.

Ploile de toamnă au umplut burlanele.
Totul e jilav, iar sufletu-mi arde.
Câtă fericire cerească în sângele meu balcanic!
Atâta fericire mă-nspăimântă!

Dă-mi, dă-mi buzele tale să le iubesc
Nai, nai, până-n zori scumpa mea...
Rai, rai e lângă tine
Fiindcă te iubesc, să ştii, să ştii
Totul îmi convine enorm...

Dă-mi, dă-mi aripile tale să zbor...
Nai, nai, până-n zori, scumpa mea...
Rai, rai, în ochii tăi număr stelele...
Sfârşitul, sfârşitul nu va veni niciodată...

M-am oprit în faţa porţii tale
Să-mi îmbăt inima,
Să mi se oprească tremurul mâinii.
Ea, adormită, acoperită cu mătase...

Oare ştie cât de mult o iubesc?

Îmbrăţişaţi în pat,
Cuvintele nu-şi au rostul,
Închid ochii,
Visez în culori...

Я шагал по её улице
как блаженный лунатик.
И шагами счастье измерял.
Мне понравилась мысль о том,
насколько наслаждалась моя дорогая вчера вечером со мной.

Осенние дожди наполнили водосточные трубы.
Всё вокруг влажное, а в душе горит огонь.
Сколько счастья небесного в крови моей балканской.
Такое счастье, что мне даже стало страшно.

Дай, дай мне твои губы чтобы я их поцеловал.
Самое, самое, всё до зори, золотце моё...
Рай, рай возле тебя.
Что тебя люблю я, знай, знай.
Мне всё нравится безмерно...

Дай, дай мне твои крылья чтобы я прилетел.
Самое, самое, всё до зори, золотце моё.
Рай, рай, в твоих глазах звёзды считаю.
До конца, до конца ни дойду никогда....

Остановился перед твоими воротами,
чтобы сердце своё напоить,
чтобы успокоить дрожание руки.
на ней заснул шёлк разливающийся.

Знает ли она как я её люблю?

В постели говорят объятия,
слова излишни,
закрываю глаза,
вижу цветные сны.

Hodao sam njenom ulicom
kao blagoslovljen mesečar,
i sa koracima sreću merio.
Misli su mi laskale,
koliko je uživala moja draga sinoć sa mnom.

Jesenske kiše napunile oluke,
sve je mokro, a u duši gori.
Koliko nebeske sreće u mojoj krvi balkanskoj,
takva sreća strah mi stvara.

Daj, daj mi svoje usne da ih ljubim
Naj, naj sve do zore zlato moje
Raj, raj je pokraj tebe
Dok te volim znaj, znaj
sve mi godi neizmerno.

Daj, daj mi svoja krila da letim
Naj, naj sve do zore zlato moje
Raj, raj u tvojim očima zvezde brojim
Kraj, kraj neće doći nikada.

Zastao sam pred tvojom kapijom
srce da napijem,
da smirim drhtaj ruku
Na njemu spava svila prolivena.

Zna li koliko je volim?

U postelji zagrljeni,
reči su suvišne,
zatvaram oči,
sanjam u boji.

Onun (kadının) caddesinden yürüyordum
Mutlu bir uyur-gezer gibi
Ve adımlarla mutluluğu ölçüyordum
Dün gece canım benimle ne kadar da eğlenmişti

Sonbahar yağmuru kanalizasyon borularını doldurdu
Her şey ıslak ama ruhum yanıyor
Balkan kanımda çok cennetvari bir mutluluk var
Bu tür mutluluk bana korku bile yarattı

Ver bana, dudaklarını ver bana, öpmem için onları
En iyi, gün doğasıya dek en iyi, altınım benim
Cennet, cennet senin yanın
Seni sevdiğim sürece, bil, bil
Her şey bana sonsuzca uyuyor

Ver bana, kanatlarını ver bana uçmam için
En iyi, gün doğasıya dek en iyi, altınım benim
Cennet, gözlerindeki cennet, yıldızları sayıyorum
Son, sonlar asla gelmeyecek

Senin kapı eşiğinde durdum
Kalbime su serpmek için
Ki böylece ellerimdeki titreme durabilsin
Üzerinde dağınık ipek uyuyordu

Biliyor mu (kadın) onu ne kadar sevdiğimi?

Yatakta sarılmış
Kelimeler gereksiz
Gözlerimi kapatıyorum
Renklerle düşlüyorum