Dutch National Anthem - Wilhelmus
[1]Wilhelmus van NassouweBen ick van Duytschen bloet,Den Vaderlant getrouweBlyf ick tot in den doot:Een Prince van OraengienBen ick vrij onverveert,Den Coninck van HispaengienHeb ick altijt gheeert.
[2]In Godes vrees te levenHeb ick altyt betracht,Daerom ben ick verdrevenOm Landt om Luyd ghebracht:Maer God sal mij regerenAls een goet Instrument,Dat ick zal wederkeerenIn mijnen Regiment.
[3]Lydt u myn OndersatenDie oprecht zyn van aert,Godt sal u niet verlatenAl zijt ghy nu beswaert:Die vroom begheert te levenBidt Godt nacht ende dach,Dat hy my cracht wil ghevenDat ick u helpen mach.
[4]Lyf en goet al te samenHeb ick u niet verschoont,Mijn broeders hooch van NamenHebbent u oock vertoont:Graef Adolff is gheblevenIn Vriesland in den slaech,Syn Siel int ewich LevenVerwacht den Jongsten dach.
[5]Edel en Hooch gheborenVan Keyserlicken Stam:Een Vorst des Rijcks vercorenAls een vroom Christen man,Voor Godes Woort ghepreesenHeb ick vrij onversaecht,Als een Helt sonder vreesenMijn edel bloet ghewaecht.
[6]Mijn Schilt ende betrouwenSijt ghy, o Godt mijn Heer,Op u soo wil ick bouwenVerlaet mij nimmermeer:Dat ick doch vroom mach blijvenV dienaer taller stondt,Die Tyranny verdrijven,Die my mijn hert doorwondt.
[7]Van al die my beswaren,End mijn Vervolghers zijn,Mijn Godt wilt doch bewarenDen trouwen dienaer dijn:Dat sy my niet verrasschenIn haren boosen moet,Haer handen niet en wasschenIn mijn onschuldich bloet.
[8]Als David moeste vluchtenVoor Saul den Tyran:Soo heb ick moeten suchtenMet menich Edelman:Maer Godt heeft hem verhevenVerlost uit alder noot,Een Coninckrijk gheghevenIn Israel seer groot.
[9]Na tsuer sal ick ontfanghenVan Godt mijn Heer dat soet,Daer na so doet verlanghenMijn Vorstelick ghemoet:Dat is dat ick mach stervenMet eeren in dat Velt,Een eewich Rijck verwervenAls een ghetrouwe Helt.
[10]Niet doet my meer erbarmenIn mijnen wederspoet,Dan dat men siet verarmenDes Conincks Landen goet,Dat v de Spaengiaerts crenckenO Edel Neerlandt soet,Als ick daer aen ghedenckeMijn Edel hert dat bloet.
[11]Als een Prins op ghesetenMet mijner Heyres cracht,Van den Tyran vermetenHeb ick den Slach verwacht,Die by Maestricht begravenBevreesde mijn ghewelt,Mijn ruyters sach men draven.Seer moedich door dat Velt.
[12]Soo het den wille des HeerenOp die tyt had gheweest,Had ick gheern willen keerenVan v dit swaer tempeest:Maer de Heer van hier bovenDie alle dinck regeert.Diemen altijd moet lovenEn heeftet niet begheert.
[13]Seer Prinslick was ghedrevenMijn Princelick ghemoet,Stantvastich is gheblevenMijn hert in teghenspoet,Den Heer heb ick ghebedenVan mijnes herten gront,Dat hy mijn saeck wil reden,Mijn onschult doen bekant.
[14]Oorlof mijn arme SchapenDie zijt in grooten noot,V Herder sal niet slapenAl zijt ghy nu verstroyt:Tot Godt wilt v begheven,Syn heylsaem Woort neemt aen,Als vrome Christen leven,Tsal hier haest zijn ghedaen.
[15]Voor Godt wil ick belijdenEnd zijner grooter Macht,Dat ick tot gheenen tijdenDen Coninck heb veracht:Dan dat ick Godt den HeereDer hoochster Maiesteyt,Heb moeten obedieren,In der gherechticheyt.