Dön dön bebeğim yanıyor içimÖzledim çok özledimMartılar süzülürken süzülür yaşlarDökülür gözlerim
Gurubun rengi boyarken bile sahili turuncuyaHiç tadım yokNe hilal ne çoban yıldızı teselli etmiyorAcım çokKi düşün ne kadar severim meltemin yüzümü öperek esişiniAğlarım inceciktenAyrılık ölümden çok
İzmir İzmir yanıyor kara sevda hasretindenİzmir İzmir yanıyor kara sevda hasretinden
Vuelve, vuelve mi bebé, adentro estoy ardiendo Extrañé, extrañé mucho Mientras las gaviotas se elevan, las lágrimas fluyen, Vierte mis ojos.
A pesar de que la puesta de sol pinta el mar en naranja me siento deprimido Ni la luna nueva ni Venus me consuelan Mi dolor es demasiado Solo piensa en lo mucho que me gusta la brisa besando mi cara Lloro suavemente La separación es más que la muerte
İzmir está ardiendo por el anhelo del amor ciego. İzmir está ardiendo por el anhelo del amor ciego.