Revayet
Qulaq asın camaat mən danışım nəhayətBu məhəbbət aləmi çoxusuna vermiş qəmiMən de əzab çəkmişəm, çox izdirab çəkmişəmKimki gəlibdi xoşuma, nə iş gəlib başımaYaş dola- dola gözlərə danışıram sizlərəO, vəfasızdan sonra, düşməmək üçün toraSevməyəcəm söylədim, tənha ömür eylədimKeçdi xeyli zamanlar, ötdü bir neçə anlarBir qız gördü gözlərim, yaddan çıxdı sözlərimBu qız əcəbdir əcəb,sev məni eyləyir tələbDedim çatar köməyimə, təsəllidir ürəyiməDüşdüm onun dalınca ondan bir söz alıncaLap üreyim patladı, sanki bağrım çatladıHer o, dərsə gedəndə getdim onunla mən dəÇox elədim and, yaman axırdı ki, bir zamanÇıxardıb ince səsin söylədi öz kəlməsinBaxma mənim yaşıma, çox iş gəlib başımaXeyli ömür sürmüşəm, çox haqqsızlıq görmüşəmİndi isə bir insanı, tanımadığım oğlanıNece sevərəm söyləyin, mənə etibar eyləyinÖzün fikirleşginen,məni başa düşginenSöylədi öz sözlərin süzdürərək gözlərinDedi bu qədər vəssəlam, yoluna eylədi davamDonub yerimde qaldım, bir az xəyala daldımDüşündüm ki, düz deyir, çox ağıllı söz deyirDaha dalınca getmiyim, çox onu incitmiyimHaçansa Öz qismətim, Heqiqi MəhəbbətimÇıxar mənim qabağıma, cavab verər sorağımaOndan sonra hər gecə bilmirdim yatım necəO, cananın xəyalı, onun hüsnü camalıGözüm deydi hər saat, məni qoymurdu rahatDözmüyüb bir gün səhər durub ayağa bir təhərGörüşünə getdim yenə deyim vurğunam sənəGördüm gəlir uzaqdan, getdim əldən ayaqdanAz qalmış idi çaşım, istədim yaxınlaşımYaxınlaşdı özü mənə, dedi bele bir sözü mənəGörürəm ki, vurulmusan, Özünü eşqə salmısanƏl çəkmirsən sən məndən, şərtim bu cürdü səndənYalnız dost olaq gərək belə edə bilərəm köməkİstəyirsən hə denən, Düşün qərar verginənİstəmirsən əlvida, get kömek olsun xudaAx ne idi əlacım, var idi ehtiyacımXeyli xeyal dolaştım, axırda razılaşdımBu dostluq mehribanlıq məni dəyişdi bir anlıqSonralar həyatımı, qəmli əhvalatımıDanışdım o canana, o da danışdı yana- yanaDedi sevgi məhəbbət vermiyib mənə zillətSevib sevilmədim mən, eşq nədir bilmədim mənAmma bəxti qarayam səndən də biçarəyəmSoruşdum:"dərdin nədir?", bu cür cavab söylədiAnd verirəm mən sənə varsa hörmətin mənəMəndən heç nə soruşma, daha bu haqda danışmaSon qoyaq bu söhbətə salma meni zəhmətəBu sözləri eşitdim, mən elə bu cürdə etdimBu barədə bir dənə sual vermədim yenəHər gecə zəngləşirdik darıxdıq görüşürdükLəzzetini həyatın, bu fani kainatınHiss edirdik görürdük, gözəl ömür sürürdükGəldi elə bir meqam dəyişdi hər şey tamamBir zaman axşam çağı, üreyimə çəkdim dağıGördüm hər şeyin sonu. Zəngi gəldi telefonunDüşündüm cananımdı,Həmən gözəl xanımdıDəstəyi tez götürdüm, birdən özümü itirdimSəs özgənin səs idi, onun refiqəsi idiGörün nələr danışdı, yandı qəlbim alışdıO sən sevən cananın dərd bürümüşdü canınXəstə idi ürəyi, heç yox idi köməyiHəkim qoyduğu müddət dünən bitirdi elbətGecə yatıbdır səhər ayılmayıb müxtəsərAmma səni çox sevirdi, öləceyini də bilirdiApardı onu əcəl. Səni sevən o gözəlArtıq yoxdur həyatda saxla sən bunu yaddaƏvvəlcə inanmadım onu doğru sanmadımSonra isə söylədi sabah onun dəfnidiƏger gəlmək istərsen, düzünü bilmek istərsenSabah iki tamamda mən deyim bu məqamdaGələrsən bu ünvana, ordakı qəbristanaSevgilin ağ kəfən ilə köçəcək son mənziləGecəni yata bilmədim, ax niye mən ölmədimO öldü gətdi Allah, o, gözümdən itti AllahSəhər açılan zamanda, o qız deyen məkandaAciz -aciz dayandım, gördüm sonra inandımCamaat ağlaşırdı, adamın ağlı çaşırdıDəfb mərasimi idi, Qəbrə gedən kim idiMənim ömrüm həyatım, canım mənəviyyatımGetdi məni də apardı elə ki, defn qutardıDağılıştı,getdi hamı, o insan izdihamıTənha qaldım o yerdə, dərd də qəm də kədər dəQəbrin üstə diz çöküb qanlı göz yaşı tökübVidalaşdım yarımla, gözəl vəfadarımlaÖlüm amansız oldu, vaxtsız zamansız olduƏlimden səni aldı, o günler harda qaldıHər an şadümən idi əcəb mehriban idikBir vaxt əlimdən tutan, indi ise sakit yatanEy gözəlim əlvida, yoxdu səndən səs sədaHər kimə olsa aşiq biçarədir bu NamiqAlın yazısı nə cürdü, yaşadı bir az da gördüArtır ürəkdə yaraaaaaaaaaaamBu da mənim bir macəram