Još jedan dan je prošaoJoš jednom mjesec došao.Tiho, ko' neki dragi gostDa mi do jutra bude most.Jer tuga vodi me kroz godineI krade san, dok novi ne svane mi dan.
Neka mi ne svaneNek' me nema, nek' me ne bude.Neka me bez tebe ne probude.Neka mi ne svaneNek' me nema, nek' me ne bude.Neka me bez tebe ne probude.
Jeszcze jeden dzień minął,Jeszcze raz księżyc przyszedł (tu: pojawił się)Cicho, jak jakiś miły gośćBy być dla mnie mostem do poranka.Bo smutek ciągnie mnie poprzez lataI kradnie sen (marzenie), aż do chwili gdy nie zaświta mi nowy dzień.
Niech dla mnie nie świtaNiech mnie nie ma, niech mnie nie będzie (niech mnie nie budzą)*Niech mnie nie przebudzają bez ciebieNiech dla mnie nie świtaNiech mnie nie ma, niech mnie nie będzie (niech mnie nie budzą)*Niech mnie nie przebudzają bez ciebie