San tis nihtas ta fota | Σαν της νυχτιάς τα φώτα
Σαν της νυχτιάς τα φώταΣου άφησα ανάσες για να με θυμάσαιΣου 'δωσα φυλαχτό να μη φοβάσαιΈγινα αγκαλιά για να φωλιάζειςΈγινα ουρανός για να κοιτάζεις
Μα σα χιλιόμετρο με αφήνεις πίσωΚαι να που πάλι εγώ θα δακρύσωΚαι σα κλαράκι θα ξαναλυγίσωΤι άλλο πια να κάνω για να σε πείσω
Σαν της νυχτιάς τα φώτα που κοιμούνταιΌταν ο ήλιος βγαίνει και λυπούνταιΈτσι και εγώ σαν με ξεχνάς λυπάμαιΠου δίπλα σου μωρό μου δεν κοιμάμαι
Του εσπέρου χρώματα σου κάναν δώροΚαι στη καρδιά μου σου είχα αφήσει χώροΣου 'στρωσα να κοιμάσαι μαξιλάριΣου 'κανα δώρο αγάπη μου το φεγγάρι
Μα εσύ όλο φεύγεις για πελάγη ξέναΚαι ο χρόνος σου πια δεν αρκεί για μέναΚαι σα χιλιόμετρο με αφήνεις πίσωΤι άλλο πια να κάνω για να σε πείσω
Σαν της νυχτιάς τα φώτα που κοιμούνταιΌταν ο ήλιος βγαίνει και λυπούνταιΈτσι και εγώ σαν με ξεχνάς λυπάμαιΠου δίπλα σου μωρό μου δεν κοιμάμαι
Σαν της νυχτιάς τα φώτα που κοιμούνταιΈτσι και εγώ σαν με ξεχνάς λυπάμαιΠου μωρό μου δεν κοιμάμαι...