Gourmpan se son to theleman(Γουρμπάν σ’εσόν το θέλεμαν)
Εσύ όντες αναστενάειςΕγώ ’ς σον κόσμον χάμαιΈναν ο πόνον ντ’ έχομαιΠάμε πουλόπο μ’ πάμε
γουρπάν σ’εσόν το θέλεμανΠάμε πουλόπο μ’ πάμεΝτο σύρ’ τ’εσόν το κάρδοπονΕΐνον ας ευτάμε
όντες τερούν τ’ ομμάτοπα σ’Ατά τα σεβνταλίαΚάτ’ άγναν κρούει το κάρδοπο μ’σκαλών και παίρ’ φωτίαν
γουρπάν σ’εσόν το θέλεμανΠάμε πουλόπο μ’ πάμεΝτο σύρ’ τ’εσόν το κάρδοπονΕΐνον ας ευτάμε
Εκεί ’ς σο πέραν τα ρασιάΠουλόπα κελαηδούν’νεΑσ’ σην σεβντάν τ’εμέτερονΑτά πα εγροικούν’νε
γουρπάν σ’εσόν το θέλεμανΠάμε πουλόπο μ’ πάμεΝτο σύρ’ τ’εσόν το κάρδοπονΕΐνον ας ευτάμε