Psithyros Sti Monaksia (Ψίθυρος στη μοναξιά)
Η ζωή μου ξανά έχει αλλάξει,σε καινούρια τραβήγματα μπήκεστα κλεφτά σου φιλιά ξαναβρήκεό,τι ως τώρα μ’ είχε τρομάξει
Μα χαλάλι μικρό μου, χαλάλιΤόσο σπάταλος είναι ο πόνοςδε με νοιάζει που χάνεται ο χρόνοςκι η καρδιά μου μυαλό δε θα βάλει
Το κορμάκι αυτό που λατρεύωσατανάς στις δικές του τις φλόγες,θα φωτίζει αυτά που πιστεύωόπως καίγεται σ’ άλλη αγκαλιά
Του Φλεβάρη, του Μάρτη τα χιόνια,του εργένη τριμμένα σεντόνια,θα μου δώσουν αυτό που γυρεύωένα ψίθυρο στη μοναξιάτο κορμάκι αυτό που λατρεύω
Χαμηλώνουν της νύχτας οι νότες,στην ψευδαίσθηση που άλλαζε χρώμαΜία μάχη χρωστάνε ακόματης καρδιάς οι τρελοί πατριώτες
Πως μου λείπεις να ξέρω δεν φτάνεικαι γουλιά τη γουλιά κολυμπάωμε τους άλλους πνιγμένους να πάω,ως εκεί το κόλπο δεν πιάνει