Yavare Hamishe Momen | یاور همیشه مومن
ای بداد من رسیدهتو روزای خود شکستنای چراغ مهربونیتو شبای وحشت منای تبلور حقیقتتوی لحظه های تردیدتو شبو از من گرفتیتو منو دادی به خورشیداگه باشی یا نباشیبرای من تکیه گاهیبرای من که غریبمتو رفیقی جون پناهی
یاور همیشه مومنتو برو سفر سلامتغم من نخور که دوریبرای من شده عادتناجی عاطفه ی منشعرم از تو جون گرفتهرگ خشک بودن مناز تن تو خون گرفتهاگه مدیون تو باشماگه از تو باشه جونمقدر اون لحظه ندارهکه منو دادی نشونماگه مدیون تو باشماگه از تو باشه جونمقدر اون لحظه ندارهکه منو دادی نشونم
وقتی شب شب سفر بودتوی کوچه های وحشتوقتی هر سایه کسی بودواسه بردنم به ظلمتوقتی هر ثانیه ی شبتپش هراس من بودوقتی زخم خنجر دوستبهترین لباس من بودتو با دست مهربونیبتنم مرحم کشیدیبرام از روشنی گفتیپرده شبو در یدی
یاور همیشه مومنتو برو سفر سلامتغم من نخور که دور یبرای من شده عادتای طلوع اولین دوستای رفیق آخر منبسلامت سفرت خوشای یگانه یاور منمقصدت هرجا که باشههر جای د نیا که باشیاونور مرز شقایقپشت لحظه ها که باشیخاطرت باشه که قلبتسپر بلای من بودتنها دست تو رفیقدست بی ریای من بودیاور همیشه مومنتو برو سفر سلامتغم من نخور که دوریبرای من شده عادت