Jangal جنگل
پُشتِ سر، پُشتِ سر پُشتِ سر جهنمه روبرو، روبرو قتلگاهِ آدمه
روح جنگلِ سیاه با دستِ شاخه‌هاش داره روحم‌و از من می‌گیره
تا یه لحظه می‌مونم جغدا تو گوشِ هم می‌گن«پلنگِ زخمی، می‌میره»
ترس رفتن تو تنم وحشتِ موندن تو دلم خوابِ برگشتن می‌بینم
هر قدم به هر قدم لحظه به لحظه سایه‌ی دشمن می‌بینم
پُشتِ سر، پُشتِ سر پُشتِ سر جهنمه روبرو، روبرو قتلگاهِ آدمه
ایرج جنتی عطائی