Afti i Nihta Menei | Αυτή η νύχτα μένει
Πέλαγο να ζήσω δε θα βρωσε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο,κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώπότε άστρα πότε άκρη της αβύσσουκάτι κυνηγώ, σαν τον ναυαγότα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω
Αυτή η νύχτα μένει, αιώνες παγωμένηπου δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιοκι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοινα ζήσουν έναν έρωτα επίγειο
Χάθηκα κι εγώ κάποια βραδιάπέλαγο η φωνή του Καζαντζίδηπέφταν τ'άστρα μες στην λασπουριάμαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδιμου'γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιάτο λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι
Αυτή η νύχτα μένει, αιώνες παγωμένηπου δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιοκι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοινα ζήσουν έναν έρωτα επίγειο