Dedi Annem
yaralı dizlerimkoşamam kikapalı yollarında akamam kiunutkan nehrininyolumu sormadanbulamam kikarlı dağlarında doğamam kisaklı kentinin
“çok üzülme, çok susmaçok darılma, çok ağlamaçok da kitap okuma”dedi annem
“çok terleme, çok yorulmagirdaplarında boğulmayalnızlığına çok da alışma”
güneşim olmadangöremem kiay tutulurkenuyuyamam kikaranlık olsa daben herkesi sevemem kisevmeden deyaşayamam kiyanlış olsa da