Margarites (Μαργαρίτες)
Μη μου δίνεις, μη μου δίνειςάλλο απ’ το ποτήρι σου να πιω.Με μεθάς και τα `χω χάσειμε τον ίδιο μου τον εαυτόόταν τον κοιτάζω, όταν τον κοιτάζωμαργαρίτες να μαδάεικι όλο εκείνες να ρωτάει:
"Μ’ αγαπάει, δε μ’ αγαπάει"κι αν για μένανε πονάει."Μ’ αγαπάει, δε μ’ αγαπάει"κι αν για μένανε πονάει.
Να `ξερες μονάχαπόσο μου `χεις λείψει,μακριά από σέναβρίσκω μόνο θλίψη.
Μη με βάζεις, μη με βάζειςγια χατίρι σου να τρελαθώ.Μ’ έχεις κάνει ν’ απορήσωμε τον ίδιο μου τον εαυτόόταν τον κοιτάζω, όταν τον κοιτάζωμαργαρίτες να μαδάεικι όλο εκείνες να ρωτάει:
"Μ’ αγαπάει, δε μ’ αγαπάει"κι αν για μένα ξενυχτάει."Μ’ αγαπάει, δε μ’ αγαπάει"κι αν για μένανε πονάει.
Να `ξερες μονάχαπόσο μου `χεις λείψει,μακριά από σέναβρίσκω μόνο θλίψη.
"Μ’ αγαπάει, δε μ’ αγαπάει"κι αν για μένα ξενυχτάει.