Λέξεις
Πάντα μές το τρέξιμοΠοτέ δεν μιλάω στο τηλέφωνο περισσότερο
Γιατί είμαι τόσο αυτάρεσκη;Είπα οτι θα σε δώ σύντομαΑλλά αυτό ήταν, oh, ίσως έναν χρόνο πρίνΔεν ήξερα τότε ότι ο χρόνος ήταν απαραίτητος
Τόσες πολλές ερωτήσειςΑλλά μιλάω στον εαυτό μουΤο ξέρω ότι δεν μπορείς να με ακούσεις πιάΌχι πιάΤόσα πολλά να σου πώΚαι κυρίως αντίοΑλλά ξέρω ότι δεν μπορείς να με ακούσεις πιά
Είναι τόσο θορυβώδες μες' το κεφάλι μουΜε λέξεις τις οποίες έπρεπε να πώΚαι όσο πνίγομαι μες τις τύψεις μουΔεν μπορώ να πάρω πίσω τις λέξεις που ποτέ δεν είπαΠου ποτέ δεν είπαΔεν μπορώ να πάρω πίσω τις λέξεις που ποτέ δεν είπα
Κάθε μέρα έλεγες μαλακίεςΠήρα την συμβουλή σου και έκανα το αντίθετοΑπλά ήμουν νέα και ηλίθιαΔεν ήμουνα ότι είχες ελπίσειΑλλά αν περιμένες λίγο ακόμαΘα είχες περισσότερους λόγους για να'σαι περήφανος
Τόσες πολλές ερωτήσειςΑλλά μιλάω στον εαυτό μουΤο ξέρω ότι δεν μπορείς να με ακούσεις πιάΌχι πιάΤόσα πολλά να σου πώΚαι κυρίως αντίοΑλλά ξέρω ότι δεν μπορείς να με ακούσεις πιά
Είναι τόσο θορυβώδες μες' το κεφάλι μουΜε λέξεις τις οποίες έπρεπε να πώΚαι όσο πνίγομαι μες τις τύψεις μουΔεν μπορώ να πάρω πίσω τις λέξεις
Όσο περισσότερο στέκομαι εδώΤόσο περισσότερη η ησυχίαΤο ξέρω ότι έχεις φύγει αλλά μερικές φορές ορκίζομαι ότι ακούωΤην φωνή σου όταν ο άνεμος φυσάειΟπότε μιλώ στις σκιέςΕλπίζοντας ότι μπορεί να ακούσεις επειδή θέλω να ξέρεις
Είναι τόσο θορυβώδες μες' το κεφάλι μουΜε λέξεις τις οποίες έπρεπε να πώΚαι όσο πνίγομαι μες τις τύψεις μουΔεν μπορώ να πάρω πίσω τις λέξεις που ποτέ δεν είπαΠου ποτέ δεν είπαΔεν μπορώ να πάρω πίσω τις λέξεις που ποτέ δεν είπαΠου ποτέ δεν είπαΔεν μπορώ να πάρω πίσω τις λέξεις που ποτέ δεν είπα
Reči
Uvek u žurbi,nikada dovoljno dugo na telefonskoj vezi..Zašto mislim da sam važnija od drugih?Rekla sam da ću te uskoro videti,ali to je bilo, oh, možda pre godinu dana..Nisam znala da vreme je toliko bitno..
Tako mnogo pitanja,ali razgovaram sama sa sobom,znam da me ti više ne možeš čuti,ne više...Toliko toga što bih ti rekla,a najviše od svega 'zbogom',ali znam da me više ne možeš čuti...
Tako je glasno u mojoj glaviod reči koje je trebalo da kažem..I dok se davim u svojim kajanjima,ne mogu povući reči koje nikada nisam rekla,nikada nisam rekla,ne mogu povući reči koje nikada nisam rekla...
Uvek sam govorila sr*nja,prihvatila sam tvoj savet i uradila suprotno..Samo sam bila mlada i glupa..Nisam bila sve čemu si se nadao,ali da si izdržao malo duže,imao bi više razloga da budeš ponosan...
Tako mnogo pitanja,ali razgovaram sama sa sobom,znam da me ti više ne možeš čuti,ne više...Toliko toga što bih ti rekla,a najviše od svega 'zbogom',ali znam da me više ne možeš čuti...
Tako je glasno u mojoj glaviod reči koje je trebalo da kažem..I dok se davim u svojim kajanjima,ne mogu povući reči...
Što duže stojim ovde,to je tišina glasnija..Znam da te više nema, ali kunem se da ponekad čujemtvoj glas kada vetar duva..I tako pričam sa senkama,nadajući se da možda slušaš, jer želim da znaš...
Tako je glasno u mojoj glaviod reči koje je trebalo da kažem..I dok se davim u svojim kajanjima,ne mogu povući reči koje nikada nisam rekla,nikada nisam rekla,ne mogu povući reči koje nikada nisam rekla,nikada nisam rekla,ne mogu povući reči koje nikada nisam rekla...