To foustani to kalo (Tο φουστάνι το καλό)
Στη κρεμάστρα την παλιάτο πουκάμισό μουΈχει πάρει αγκαλιάτο άσπρο σου φουστάνι
Στάθηκα να τα χαρώαχ και να `μασταν τα δυοΤο φουστάνι το καλόσκέρτσα δε του κάνει
Στ’ ορφανό κρεβάτι μαςτα δυο μαξιλάριαΚοιμηθήκαν αγκαλιάσαν ερωτευμένα
Στάθηκα να τα χαρώαχ και να `μασταν τα δυοΈτσι πάντα αγκαλιάέτσι μονοιασμένα