Tha Figeis Monahi (Θα Φύγεις Μοναχή)
Η νύχτα, θολήκι η κουβέντα, παγώνειτα μάγουλά σου, φλογισμένααπό σταγόνες του νερού.
Τα φώτα, μισοπεθαμένακαι ‘συ με το φουστάνι του χορούκαι προσπαθείς, να κρατηθείςαπό τα περασμένα.
Τα χέρια σου, είναι παγωμένακοντά μου δε θα ζεσταθείς.Τα χέρια σου, είναι παγωμένακοντά μου δε θα ζεσταθείς.
Η νύχτα, θολήκαι το κραγιόν σου λιωμένοτο μάτι σου, τρομαγμένονα μου γελάσεις προσπαθείς.
Το χέρι σου, πάνω μου ξένοτο στόμα σου, πάνω μου ξένοεγώ να ξέρω ότι πια δεν περιμένειςκαι συ να ξέρεις ότι χρόνια δε σε θέλω.
Τάχα, δεν έχεις καταλάβειότι θα φύγεις μοναχή.Τάχα, δεν έχεις καταλάβειότι θα φύγεις μοναχή.