Preveza (Πρέβεζα)
Θάνατος είναι οι κάργιεςπου χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια,θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνταικαθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια.
Θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι,με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους,ο ελαιώνας πίσω η θάλασσα κι ακόμηο ήλιος θάνατος μες στους θανάτους.
Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνειγια να ζυγίσει μια ελλειπή μερίδα,θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνικι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.
Βάσις φρουρά εξηκονταρχία Πρεβέζης.Την Κυριακή θ’ ακούσουμε την μπάντα.Επήρα ένα βιβλιάριο τραπέζης,πρώτη κατάθεσης δραχμαί τριάντα.
Περπατώντας αργά στην προκυμαία"Υπάρχω" λες κι ύστερα "Δεν υπάρχεις".Φτάνει το πλοίο υψωμένη σημαία.Ίσως έρχεται ο κύριος νομάρχης.
Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπουςένας πέθαινε από αηδία...Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία