Eteron ki i ligeri(Έταιρον κι η λυγερή)
Έταιρον κι η Λυγερή παν, όλεν τον ποταμόν.Έταιρον επέρνιξεν και η κόρ΄ κ΄ επόρεσεν.
Πέρνιξο με, Έταιρε, το τσιαρκούλι μ, δίγωσε.Νιά περνίν περνίζωσε, νιά τσιαρκούλι μ΄παίρω σε.
Πέρνιξο με, Έταιρε, το ζωνάρι μ΄ δίγω σε.Το ζωνάρ, ς τ΄ εσόν ας εν, άλλο τάγμαν τάξομε.
Περνιξό με, έταιρε, το βραχιόλι μ, δίγω σε.Ντο να φτάγω τ΄ άκλερον, τ΄ άψιμον να καίειατο.Άλλο τάγμαν τάξο με κι εγώ ΄σέν περνίζω σε.
Ασήν ψη μ΄ κι ανέτερα, τ΄ άλλα όλια δίγω σε.Ασό χερ΄ επέρπαξεν κι ατέν πέραν έσυρεν.Δός με, κόρη, ντ΄ έταξες, την φιλίαν ντ΄ετάγαμε.
Έμπρια μουν λιβάδια ειν΄πάγω εκεί καιδίγω σε.Έρθαμε κι εξέρθαμε κι εξακαμπανίσταμε.
Δός με, κόρη, ντ΄ έταξες, την φιλίαν ντ΄ετάγαμε.Τ΄ έμπρια μουν κοιλάδα είν΄ , πάγω εκεί καιδίγω σεκι εκεί περαν κώμια είν΄ πάγω εκεί καιδίγω σε.
Έρθαμε κι εξέρθαμε κι εξακαμπανίσταμε,άρ δός, κόρη, ντ΄ έταξες και ντ΄εσυνετάγαμε.Διέξ΄ τ ατόν τη σκύλ΄ τον γιόν, εγώ δεν ΄κίδίγ΄ ατον