Aneforitsa (Ανεφορίτσα)
Εγώ είμαι ασ’ ση Γαλίαναν, ασ’ έναν καλόν χωρίον,έπαρ’ με ’ς σ’ εγκαλιόπο σου, επέθανα άσ’ σον κρύον.
Τ’ αρνόπο μ’ ασ’ σα Πλάτανα, κ’ εγώ ασ’ σην Τραπεζούνταν,τ’ εμά τ’ ομμάτια όντας τερούν, τ’ εσά δάκρυα γομούνταν.
Και -ν έικιτί Γαλίανα, π’ είχεν νερόπα κρύαεκεί πολλά παντέμορφα κορτσόπα μερακλία.
Εγώ είμαι ασ’ ση Γαλίαναν, χωρίον Λιβαδέτ’κον,πρώτα έμ’νε καλόν παιδίν, ατώρα είμαι-ν αλλέτ’κον.